اعلام القرآن - فرهنگ و معارف قرآن - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : اعلام القرآن نویسنده : فرهنگ و معارف قرآن جلد : 2 صفحه : 31

ادريس عليه السلام‌
ابوالفضل روحى‌
ادريس عليه السلام: پيامبرى در عصرى بين آدم و نوح عليهما السلام‌
در قرآن كريم نام «ادريس» دو بار به صورت صريح آمده است: در آيه 56 مريم/ 19 وى را پيامبرى بسيار راست‌گو كه خداوند او را به جايگاهى والا برده دانسته است، و در آيات 85- 86 انبياء/ 21 نام او در شمار چند پيامبر ديگر كه همه آنان از صالحان و صابران بوده‌اند، ديده مى‌شود.
طبق برخى از قرائت‌هاى شاذ آيات 123 و 130 صافات/ 37 نيز درباره ادريس خواهد بود. [1]
بيش‌تر لغويان «ادريس» را واژه‌اى عربى و از مادّه «درس» مشتق دانسته و وجه اين نام‌گذارى را كثرت دانش يا ممارست او بر آموزش، ذكر كرده‌اند؛ [2] اگرچه برخى به اشتقاق آن از مادّه «دروس» به معناى پنهان شدن، معتقد بوده و علّت آن را پنهان شدن ناگهانى ادريس بيان نموده‌اند. [3]
در برابر ديدگاه پيشين، بعضى آن را واژه‌اى عجمى و غير منصرف شمرده‌اند. [4]
آن گونه كه از بيش‌تر كتاب‌هاى تاريخى، تفسيرى و ... بر مى‌آيد، «ادريس» همان «اخنوخ» يا خنوخ، و خنوع است كه نزد اهل‌كتاب، يكى از پيامبران پيش از نوح بوده و كتاب‌هاى فراوانى به او نسبت داده شده است. [5]
در روايتى، اباذر از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى‌كند: 4 نفر از انبيا: آدم، شيث، اخنوخ عليهم السلام،

[1]. التفسير الكبير، ج 26، ص 161؛روح‌المعانى، مج 13، ج 23، ص 203؛ الميزان، ج 17، ص 159
[2]. لسان العرب، ج 4، ص 329؛ مجمع‌البيان،ج 6، ص 802
[3]. لغت‌نامه، ج 1، ص 1325؛ اعلام قرآن، ص100
[4]. تاج‌العروس، ج 8، ص 283؛ الكشاف، ج 3،ص 23؛ مجمع‌البحرين، ج 4، ص 70
[5]. مجمع‌البيان، ج 6، ص 801؛ فصوص الحكم،ج 2، ص 44- 45؛ بحار الانوار، ج 11، ص 281- 282

نام کتاب : اعلام القرآن نویسنده : فرهنگ و معارف قرآن جلد : 2 صفحه : 31

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست