اعلام القرآن - فرهنگ و معارف قرآن - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : اعلام القرآن نویسنده : فرهنگ و معارف قرآن جلد : 2 صفحه : 159

الهى است. بنا به نقلى، به اشاره جبرئيل، به خوره و استسقاء مبتلا شد و مرد. [1]
اسود در شأن نزول:
1. «و لَاتُطِع كُلَّ حَلّافٍ مَهينٍ* هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ* مَنّاعٍ لِلخَيرِ مُعتَدٍ اثِيم‌ و هر بسيار سوگند خورنده خوار و بى‌ارزش را فرمان مبر؛ عيبجويى كه براى سخن‌چينى آمد و شد مى‌كند؛ بازدارنده نيكى، از حد درگذرنده، گنه پيشه». (قلم/ 68، 10- 12) مجاهد، مقصود از «حَلّافٍ مَهين» را اسود دانسته است. [2] برخى نيز «مَنّاعٍ لِلخَيرِ» را اشاره به او دانسته‌اند. [3]
2. گفته‌اند: گروهى از جمله اسودبن‌عبديغوث نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمدند و از روى تمسخر گفتند: كاش با تو فرشته‌اى بود كه ديده مى‌شد و درباره تو با مردم سخن مى‌گفت كه آيه 8 انعام/ 6 در پاسخ آنان نازل شد [4]: «و قَالُوا لَولَا انزِلَ عَلَيهِ مَلَكٌ ولَو انزَلنَا مَلَكًا لَقُضِىَ الامرُ ثُمَّ لَايُنظَرُون‌ گفتند: چرا فرشته‌اى بر او فرو فرستاده نشد؟ و اگر فرشته‌اى مى‌فرستاديم، همانا كار تمام مى‌شد هلاك مى‌شدند و ديگر مهلت نمى‌يافتند».
3. همچنين آيه 95 حجر/ 15 درباره اسود بن عبديغوث و ديگر سران قريش نازل شده كه همواره پيامبر صلى الله عليه و آله را مسخره مى‌كردند [5]: «انّا كَفَينكَ المُستَهزِءين‌ ما شرّ استهزاكنندگان را از تو باز داشتيم».
4. گروهى از اشراف قريش نزد ابوطالب رفته، از او خواستند تا محمد صلى الله عليه و آله را از بدگويى بتان باز دارد. وى پيامبر را طلبيد و خواسته‌هاى آنان را بيان كرد. حضرت گفت:
مى‌خواهم «لا اله إلّااللّه» بگويند. گفتند: يا محمد! چيزى ديگر بخواه. حضرت فرمود:
حتى اگر خورشيد را در دستم قرار دهيد، خواسته ديگرى ندارم. مشركان كه اسود نيز با آنان بود، پس از شنيدن اين سخن با ناراحتى مجلس را ترك كردند و آيه 6 ص/ 38

[1]. جامع‌البيان، مج 8، ج 14، ص 94- 95؛انساب‌الاشراف، ج 1، ص 149؛ تفسير قمى، ج 1، ص 409
[2]. مجمع‌البيان، ج 10، ص 501
[3]. التفسير الكبير، ج 10، ص 604؛ تفسيرمبهمات‌القرآن، ج 2، ص 639
[4]. السيرةالنبويه، ج 1، ص 395
[5]. تفسير قمى، ج 1، ص 408؛ جامع‌البيان،مج 8، ج 14، ص 94؛ مجمع‌البيان، ج 5، ص 533

نام کتاب : اعلام القرآن نویسنده : فرهنگ و معارف قرآن جلد : 2 صفحه : 159

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست