اسْوَد بن
عَبْد يَغوث سيد مجتبى موسوى احمدآبادى اسْوَد بن عَبْد يَغوث: اسود بن عبد يغوث بن
عبد بن الحارث[1] ابنوهب، از تيره بنىزهره[2] وى از بزرگان قريش در جاهليت بود و با توجه به
اينكه عقبة بن ابىمعيط[3] و اسودبنالمطلب، نديمان وى بودهاند[4] و مقداد را
به فرزندى گرفته بود[5] مىتوان پى برد كه هنگام بعثت پيامبر صلى
الله عليه و آله بزرگسال بوده است.[6] او يكى از 4 يا 5 نفرى است كه همواره
پيامبر صلى الله عليه و آله را استهزا* مىكرد.[7] به گفته
بلاذرى، با ديدن مسلمانان به يارانش مىگفت: پادشاهان زمين كه وارثان مُلك كسرا و قيصرند آمدند
و از پيامبر به تمسخر مىپرسيد: آيا امروز از آسمان با تو سخنى گفته نشده؟[8] وى همچنين
كودكان و غلامان را به آزار پيامبر صلى الله عليه و آله و دشنام دادن به او وا
مىداشت. بر پايه گزارشى، روزى او و ديگر همدستانش شترى را كشته بودند و چون
پيامبر را در حال نماز ديدند، شكمبه آن را بيرون آورده، به غلامى دادند تا بر دوش
پيامبر بنهد و او درحالىكه پيامبر در سجده بود محتويات شكمبه را بر شانه حضرت
خالى كرد.[9] در چگونگى مرگ وى آراى گوناگونى است كه همگى
حاكى از هلاكت او با عذاب[1]. المغازى، ج 1، ص 155 [2]. السيرة النبويه، ج 1، ص 282؛جامعالبيان، مج 8، ج 14، ص 94 [3]. المنمق، ص 365 [4]. المحبر، ص 174 [5]. المغازى، ج 1، ص 155؛ الطبقات، ج 3، ص31 [6]. السيرةالنبويه، ج 2، ص 408 [7]. المنمق، ص 387؛ المعجم الكبير، ج 25،ص 262؛ جمهرةانسابالعرب، ص 129 [8]. انسابالاشراف، ج 1، ص 149 [9]. تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 24