ورقة بقطع الثمن، غير مرقمة بخط على بن محمّد حسن التبريزى، ثمّ طبع الدكتور على أكبر شهابي نسخة أتى بها من المتحف البريطاني تاريخها ۱۰۵۴. ط طهران ۱۹۷۲ / ۱۳۹۳ م في ۵۸ ص مع مقدمة لحسن سعيد. وفيها مباحث عن الاصول والفروع د . قال يوحنا : لما اردت الدخول في الاسلام رأيت المسلمين مختلفين فيما بينهم ورأيت الحق في موارد الاختلاف مع الشيعة عقلا فاعتقدت هذا المذهب. وهذه تختلف عن النسخة العربية . وطبع محمّد محمدى الاشتهاردى تحريرا جديدا من الكتاب ومعها الحسينية مع مقدمتين له ولحسن سعيد بطهران ۱۹۷۴/۱۳۹۵م . في ۲۴۴ص . [1]

رساله حسنيه

افندى در اين باره نيز نوشته است:
و از جمله آثارى كه به وى نسبت داده اند، رساله حسنيه، ... اين كتاب هم رساله اى ارزنده و مشهور است . ابتدا به عربى تأليف شده بود، پس از آن برخى از دانشمندان آن را از عربى به پارسى برگردانيده اند. اين رساله ـ كه در بحث امامت است ـ از زبان كنيزى به نام حسنيه كه كافر بوده و سپس مسلمان شد، گرد آمده است .
حسنيه پس از آن كه اسلام را برگزيد، در يكى از روزها، در حضور هارون الرشيد درباره امامت سخن گفت و به اثبات مذهب شيعه و ابطال ديگر از مذاهب پرداخت . اين كتاب هم مانند كتاب رساله يوحنا از ارزش فوق العاده اى برخوردار است؛ در عين حال، صحت انتساب هيچ يك از آنها به ابوالفتوح ثابت نشده است. [2]

[1] الذريعة، ج ۲۵، ص ۲۹۶.

[2] همان، ص ۱۷۳ ـ ۱۷۴ .