در اين فصل، حكاياتى خواندنى از تفسير ابوالفتوح رازى كه مفسر، در ضمن تفسير برخى از آيات قرآن كريم آورده است، نقل مى شود.

آبروى سائل را نبريد

در خبر است كه يكى از اعرابى آمد تا بر اميرالمؤمنين عليه السلام سؤال كند. اميرالمؤمنين گفت : يا اعرابى، چيزى دانى نوشتن؟ گفت : آرى! گفت : اُكْتُبْ حاجَتَكَ عَلى الاَرْضِ لَئِلا ذُلَّ السُؤالِ في وَجْهِكَ ؛ حاجت خود را بر زمين بنويس به چيزى و سؤال مكن تا مرا ذُلّ سؤال در روى تو نبايد ديدن، و هر عطا كه از پس سؤال بود، به بهاى آبروى سائل بر نيايد. [1]

آداب سؤال كردن

عبداللّه مسعود روايت كرد از رسول صلى الله عليه و آله كه او گفت : السّلامُ مِنْ اَسْماءِ اللّه تعالى فَاَفْشُوهُ بَيْنَكُم، فَاِنَّ الرَّجُلَ المُسلِمَ اِذَا مَرَّ بِقَوْمٍ فَسَلَّمَ عَلَيهِم فَرَدُّوا عَلَيهِ كَاَنَّ لَهُ عَلَيهِم فَضْلُ دَرَجَةٍ بِذِكرِهِ اِيَّاهُم بِالسَّلامِ، فَاِنْ لَمْ يَرُودّوا عَلَيه، رَدَّ عَلَيه مَنْ هُوَ خَيرٌ مِنْهُم وَاَطيَبُ؛گفت : سلام نامى است از نام هاى خداى تعالى، فاش داريد ميان شما كه مرد مسلمان چون به قومى بگذرد بر ايشان سلام كند، و ايشان جواب دهند او را بر ايشان فضل درجه باشد به آن كه سلام كرده باشد بر ايشان. اگر ايشان جواب ندهند او را،

[1] روض الجنان، ج ۲، ص ۳۲۲.