اشاره مى كنيم:
۱. سوره فاتحه: ايشان مى فرمايد: اهل علم خلاف كرده اند در اينكه اين سوره مكى است يا مدنى؛ اما اخبار بيشتر بر آن است كه اين سوره مكى است. [1]
۲. سوره نسا: وى در ابتداى اين سوره مى نويسد: بنابر قول بيشتر مفسران كل سوره مدنى است، و بعضى ديگر گفته اند هر كجا «يا أَيُّهَا النّاسُ» باشد، مكى است، و بعضى گفته اند فقط آيه «إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُو?دُّوا الْأَماناتِ...» مكى است. [2]
۳. سوره رعد: ايشان مى فرمايد: اين سوره مكى است بنابر قول بيشتر مفسران، و قتاده گفت مدنى است، مگر يك آيه: «وَ لا يَزالُ الَّذِينَ كَفَرُوا تُصِيبُهُمْ...» [3] .
۴. سوره حج: وى مى نويسد: قتاده گفت اين سوره مدنى است، الاّ چهار آيه؛ مجاهد و عياش بن ابى ربيعه گفته اند تمام سوره مدنى است. [4] ابو محمد مكى بن ابى طالب اين سوره را مكى دانسته است.
۵. سوره يس: ايشان نوشته: اين سوره مكى است بر قول حسن و قتاده و مجاهد. و عبداللّه عباس گفت يك آيه آن مدنى است. [5]
برخى نيز اين سوره را مكى خوانده اند، ولى دليل روشنى بر آن ارائه نكرده اند.
از ديگر سوره هاى مورد اختلاف سوره ص، محمد صلى الله عليه و آله، حجرات، رحمن، حديد، صف، جمعه، تغابن و... هستند.

آيات استثنايى

برخى از قدما معتقد بودند كه در بعضى از سوره ها آياتى بر خلاف اصلِ سوره آمده است؛ يعنى اگر سوره مكى است، بعضى آياتش مدنى است و برخى ديگر برعكس.

[1] روح الجنان، ج ۱، ص ۱۹.

[2] همان، ج ۴، ص ۳۰۱ ـ ۳۰۲.

[3] همان، ج ۶، ص ۴۵۳.

[4] همان، ج ۸، ص ۶۷.

[5] همان، ج ۹، ص ۲۵۸.