فاضل است- اين مدح چون باو خاص نبود- و عمرو را مشاركت صورت ببندد اقتضاء مبالغتى نكند- اما چون گويند كه- زيد بفلان فضيلت كه اقتضاء فلان فعلى كرد- بوجهى كه باو خاص شود فاضل است مبالغت حاصل آيد- و باين سبب در مدح گويند- او يگانه روزگار است در فلان كار و اعجوبه ايام- و اول كسى است كه اين سنت نهاد- و او واضع شريعتى است در اين فضيلت- و غرض تخصيص و امتياز بود بفضيلت- اين است تمامى سخن در انواع خطابى.