responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : اساس الاقتباس نویسنده : الطوسي، الخواجة نصير الدين    جلد : 1  صفحه : 21

فن سيوم در مباحث ذاتى و عرضى چهار فصل است‌

فصل اول در معرفت ذاتى و عرضى‌

كلى را چنانك گفته‌اند- شايستگى آن باشد كه محمول باشد بر موضوعى- و چون نگاه كنند حال او بنسبت با آن موضوع از سه وجه خالى نتواند بود- يا تمامى ماهيت آن موضوع باشد- مانند انسان بنسبت با زيد و عمرو- و يا ضاحك بنسبت با اين ضاحك و آن ضاحك- چه مفهوم اين ضاحك و آن ضاحك را- بيرون معنى ضاحك ماهيتى و حقيقتى نيست- و اختلاف ميان هر دو- كه لفظ اين و آن دال است بر آن- نه اختلافى است كه بسبب آن در تصور حقيقت تفاوتى افتد- و يا داخل بود در ماهيت آن موضوع- مانند لون بنسبت با سواد- چه ماهيت سواد لون تنها نيست- بل بيرون معنى لونيت- كه با ديگر رنگها در آن اشتراك دارد- خصوصيتى ديگر هست- كه با آن از ديگر رنگها ممتاز شده است- و سواد سواد باين دو معنى است كه مقارن يكديگرند- پس هر يكى از اين دو معنى- داخل باشند در ماهيت سواد- و اين قسم جز در موضوعاتى كه- در مفهوم آن تركيب ذهنى باشد معقول نبود- و يا خارج بود از ماهيت آن موضوع- مانند اسود بنسبت با ضاحك- چه آنجا كه گوئى اين ضاحك اسود است- مفهوم از اسود نه تمام ماهيت ضاحك است- و نه داخل در آن ماهيت- بلك خارج بود از آن ماهيت- و قسم اول و دويم در اين اشتراك دارند كه- ماهيت موضوع را با آن دو قسم قوام تواند بود- پس مقوم موضوع باشند- و باين اعتبار هر دو قسم را ذاتى خوانند- و ذاتى در اين اصطلاح منسوب نيست با ذات- چه بيك وجه‌

نام کتاب : اساس الاقتباس نویسنده : الطوسي، الخواجة نصير الدين    جلد : 1  صفحه : 21
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست