نام کتاب : توضيح المسائل نویسنده : وحيد خراسانى، حسين جلد : 1 صفحه : 670
كه يقين دارد در عده بوده و شك در تمام شدن آن دارد در حكم كسى است كه مى داند در عده است، و در هر صورت عقد آنان باطل است و به يكديگر حرام مى باشند. مسأله 2520 - اگر زن بگويد يائسه ام نبايد حرف او را قبول كرد، ولى اگر بگويد شوهر ندارم حرف او قبول مى شود. مسأله 2521 - اگر زن بگويد شوهر ندارم و انسان با او ازدواج كند و بعد كسى بگويد آن زن شوهر داشته، چنانچه شرعا گفتهء آن كس ثابت نشود، نبايد حرف او را قبول كرد. مسأله 2522 - تا دو سال پسر يا دختر تمام نشده پدر نمى تواند او را از مادرش جدا كند، و احتياط واجب آن است كه دختر را تا هفت سال از مادرش جدا نكند. مسأله 2523 - اگر خواستگار از جهت ديانت و اخلاق پسنديده باشد، مستحب است در شوهر دادن دخترى كه بالغه است عجله كنند. مسأله 2524 - اگر زن مهر خود را به شوهر صلح كند كه زن ديگر نگيرد، زن نمى تواند مهر را بگيرد و بر شوهر هم واجب است كه زن ديگر نگيرد. مسأله 2525 - كسى كه از زنا به دنيا آمده، اگر زن بگيرد و بچه پيدا كند، آن بچه حلال زاده است. مسأله 2526 - هرگاه مرد در روزه ء ماه رمضان، يا در حال حيض با زن خود نزديكى كند، معصيت كرده، ولى اگر بچه اى از آنان به دنيا آيد حلال زاده است. مسأله 2527 - زنى كه يقين دارد شوهرش - مثلا - در سفر مرده، اگر بعد از عده ء وفات - كه مقدار آن در احكام طلاق مى آيد - شوهر كند و شوهر اول از سفر برگردد، بايد از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اول حلال است، ولى اگر شوهر دوم با او نزديكى كرده باشد، زن بايد عده نگه دارد، و شوهر دوم بايد مهر او را مطابق مهر زنهايى كه مثل او هستند بدهد، ولى خرج عده ندارد.
نام کتاب : توضيح المسائل نویسنده : وحيد خراسانى، حسين جلد : 1 صفحه : 670