مى‌برد و اگر يكى از آنها مباشر است بدون اذن ديگرى تمام ديه متعلق به آن ديگر است و اگر با اذن بوده احتياطا ديه را مباشر به وارث طبقه بعد بدهد با اذن ديگرى و هم چنين اگر با اذن هر دو باشد احتياطا ديه را به وارث طبقه بعد بدهند با اذن هر دوى آنها.

س 75

- ديه سقط جنين پس از انعقاد نطفه تا آخر مدت حمل چقدر است و مصرف آن كجا است؟

ج‌

- ديه نطفه بعد از استقرار در رحم بيست دينار و در علقه چهل دينار و در مضغه شصت دينار و در عظم هشتاد دينار و اگر خلقت تمام باشد صد دينار و بعد از ولوج روح ديه كامله است و يك ثلث ديه مال مادر و دو ثلث مال پدر است بشرط آن كه خودشان سقط نكنند و اگر يكى از آنها مرتكب سقط شود تمام ديه مال ديگرى است.

س 76

- زنى به وسيله طبيب سقط جنين نموده و از اين موضوع زن و شوهر هر دو راضى هستند و نمى‌دانند كه اين سقط شده جنين است يا علقه فقط مى‌دانند كه حمل مدتش 55 روز است در اين صورت ديه‌اش چقدر است و به چه كسى بايد داد؟

ج‌

- ديه سقط شده جنين در حالى كه علقه باشد چهل مثقال شرعى طلاى سكه دار است و هر مثقال هيجده نخود است و هر كس مباشر سقط بوده واجب است ديه را بدهد مثلا اگر پزشك با عمل جرّاحى اسقاط نموده ديه بر اوست كه بايد به پدر و مادرش بدهد و در اين صورت چنانچه سقط جنين با اذن پدر و مادر بوده احتياطا مباشر ديه را با اذن آنها به وارث بعد بدهد و اگر پزشك دارو داده و مادر باختيار آن دارو را خورده و سقط جنين شده چنانچه بدون اذن پدر باشد ديه را بايد به پدر جنين بدهد و در فرض سؤال كه معلوم است پنجاه و پنج روز از مدت حمل گذشته محكوم به علقه بودن است و در مورد شك به مقتضاى اهميت نفوس احتياطا بايد ديه حد اكثر داده شود.

ديه سقط جنينى كه از نطفه حرام است‌

س 77

- اسقاط حمل كه هنوز علقه است شرعا چه صورت دارد چنانچه حرام باشد ديه هم دارد يا خير و در حرمت اسقاط و وجوب ديه فرقى نسبت به ولد الزنا و حلال‌زاده هست يا خير و در صورتى كه ولد الزنا باشد ديه به كه مى‌رسد؟ ثانيا اين كه آيا ديه بر دكتر است‌