ديه سقط جنين‌

س 69

- چندى قبل با توجه به عادت زنانگى عيالم متوجه شديم كه مدت سه ماه و پنج روز است از عادت زنانگى ماهيانه‌اش مى‌گذرد و عادت عقب افتاده، چند مرتبه به دكتر مراجعه نموده و سوزنهايى تزريق نموديم و نتيجه نگرفتيم تا اين كه بالاخره نزد دكترى رفتيم او گفت با تزريق اين سوزنها بچّه شما فلج بدنيا خواهد آمد و ما چون داراى شش فرزند بوديم و من يك نفر كارگر بيش نيستم تصميم گرفتيم نزد پزشك زنانه برويم، خلاصه مراجعه به دكتر زنانه نموده و با رضايت طرفين جنين را كه در حدود يك ماهه بود اسقاط و از بين برديم، تكليف ما زن و مرد چيست؟

ج‌

- در فرض مرقوم اگر مادر مباشر سقط جنين شده مثل اين كه قرص و دوايى كه موجب سقط مى‌شود خورده باشد بايد ديه او را بدهد و از گناهى كه مرتكب شده توبه نمايد و در اين صورت اگر بى‌رضايت شوهرش اين عمل را انجام داده است بايد ديه آن را به شوهرش كه پدر جنين است بدهد و اگر با رضايت و موافقت او بوده احتياط اين است كه پدر جنين و كسانى كه بعد از پدر وارث او هستند در ديه با هم مصالحه كنند و اگر طبيب با علم و عمد مرتكب سقط جنين شده ديه به ذمّه او است و زن در صورتى كه امتناع از عمل نكرده گناه كار است و بايد توبه نمايد و در اين صورت هم در ديه، پدر و مادر جنين و كسانى كه بعد از آنان وارث او هستند مصالحه نمايند و ديه سقط شده اگر نطفه باشد بيست مثقال شرعى طلاى سكّه دار است كه هر مثقال آن هجده نخود است و اگر علقه باشد يعنى خون بسته چهل مثقال شرعى و اگر مضغه باشد يعنى پاره گوشت باشد شصت مثقال است.

س 70

- اگر زن بدون رضايت شوهر قرصهائى مى‌خورد كه بچّه‌دار نشود يا بچّه را ساقط كند آيا شرعا ديه بر زن لازم است يا نه؟

ج‌

- اگر زن كارى كند كه نطفه ساقط شود در صورتى كه معلوم باشد نطفه منعقد شده چه با قرص باشد چه بغير آن و چه با رضايت شوهر و چه بى‌رضايت وى مرتكب فعل حرام شده و بايد ديه بدهد و اگر قرص بخورد كه حامله نشود چنانچه براى او ضرر ندارد و او را