عهد

س 940

- هر گاه كسى عهد كند كه مدت چهل روز متوالى نماز ظهر را در وقت فضيلت آن بخواند اگر يك روز عذرى براى او پيش آمد كرد مثلا جنب شد و تا ساعت چهار بعد از ظهر نتوانست خود را به آب برساند در صورتى كه مى‌داند تا ساعت چهار دست رسى به آب ندارد آيا بايد تيمم كند يا نماز را تأخير بيندازد بر خلاف عهدى كه كرده و ديگر اين كه بفرماييد انسان مى‌تواند چنين عهدى بكند يا نه‌

ج‌

- عهد مذكور اگر با صيغه شرعيه بوده صحيح است و آن يك روز كه مقدور نبوده در تأخير نماز معذور است و اين در صورتى است كه چهل روز مخصوص را عهد كرده باشد و اگر يك چهل روز عهد كرده احتياط لازم آن است كه چهل روز ديگر به همين نحو بخواند.

س 941

- آيا در عهد هم مانند نذر صيغه لازم است يا خير و نيز متعلق عهد مانند متعلق نذر لازم است رجحان داشته باشد يا نه.

ج‌

- بلى در عهد هم صيغه لازم است و بمجرد نيت منعقد نمى‌شود ولى در متعلق عهد رجحان لازم نيست و همين اندازه كه مرجوح نباشد كافى است پس اگر عهد كند كه فعل مباحى را انجام دهد منعقد مى‌شود بلى اگر عهد كند عملى را كه ترك آن ارجح است به جا آورد يا عهد كند ترك نمودن عملى را كه فعل آن ارجح است منعقد نمى‌شود.

س 942

- صيغه عهد را بيان فرمائيد.

ج‌

- صيغه عهد اين است كه بگويد (عاهدت اللَّه) يا بگويد (علىّ عهد اللَّه)

س 943

- اگر زن بى اجازه شوهرش عهد كرد و تخلف عهدش را نموده در اين صورت كفاره به آن زن واجب است يا نه و اگر مستحق پيدا نشد و به فقير نرساند مى‌تواند به عالم بپردازد و در صورت پرداخت چه اندازه كفاره بايد بدهد.

ج‌

- در فرض مسأله چنانچه عهد مربوط به مال بوده و لو مال خودش عهد