ج‌

- آن چه را معلوم است كه بزن خود بخشيده مال زن است و آن چه را كه معلوم نباشد بزن بخشيده جزء تركه ميت است و كما فرض اللَّه تقسيم مى‌شود و فرقى بين لباس پوشيده و نپوشيده نيست.

س 362

- زنى باغى را ما دام الحيوة مسلوب المنفعة به پسر خود هبه نموده و پسر فوت كرده آيا اشجار غير مثمره كه در آن باغ وجود داشته و بعدا قطع گرديده و فروخته شده جزء عوائد ملك محسوب و متعلق به مادر است يا عين محسوب مى‌شود كه متعلق به وارث موهوب له باشد.

ج‌

- با فرض آن كه باغ مشجر را مسلوب المنفعة ما دام الحيوة هبه كرده ظاهر آنست كه اشجار نيز ملك موهب له است.

س 363

- آيا هبه نمودن در مرض موت صحيح است يا خير.

ج‌

- اقوى صحت است هر چند زائد بر ثلث باشد.

س 364

- آيا هبه منافع و هبه دين صحيح است يا خير.

ج‌

- شرط است در موهوب كه عين باشد بنا بر اين هبه منافع صحيح نيست و اما دين پس اگر به خود مديون هبه شود صحيح است و فايده‌اش ابراء ذمه مديون است و احوط اين است كه مديون قبول كند اگر چه در ابراء بدون هبه اقوى عدم اعتبار قبول است ولى هبه دين بغير مديون صحيح نيست.

س 365

- مراد از هبه معوضه چيست.

ج‌

- هبه معوضه هبه‌اى است كه در آن شرط عوض شده باشد اگر چه موهوب له بعد از هبه عوضى ندهد و هم چنين هبه‌اى كه موهوب له عوض آن چيزى بدهد اگر چه در هبه شرط عوض نشده باشد.

س 366

- هر گاه در هبه شرط عوض شود ولى عوض تعيين نشود وظيفه موهوب له چيست.

ج‌

- در فرض سؤال چنانچه واهب و آن كه به او هبه شده اتفاق بر مقدار معينى بكنند موهوب له لازم است همان مقدار متفق عليه را بدهد و اگر اتفاق نكنند واجب‌