به متهب داده باشد يا عملى كه دليل بر مسلط ساختن متهب بر عين موهوبه باشد انجام داده باشد برگشت از آن جايز نيست و الا مى‌تواند از آن برگردد و اللَّه العالم.

س 334

- ملكى را زنى به پسر خود هبه كرده مشروط به اين كه ما دام الحيوة عايدى آن ملك متعلق به خودش بوده باشد بعد در مقام ادعا بر آمده باين عنوان كه من قيمت عين را سى هزار تومان نمى‌دانستم و تصور مى‌كردم در حدود دو سه هزار تومان ارزش دارد البته در موقع هبه كسى ارزش واقعى را كاملا گوشزد نكرده و فرزندش براى تحصيل رضايت مادر وعده داده است كه مخارج سفر حج مادرش را از مال خودش بلا عوض بپردازد اكنون پسر فوت كرده تكليف اوصياى صغار متوفى نسبت به وعده فوق الذكر متوفى كه فقط وعده شفاهى بوده است چيست.

ج‌

- بطور كلى يكى از شرائط صحت هبه قبض عين موهوبه است و در فرض سؤال اگر عين را واهبه به موهوب له قبض نداده و در تصرف خودش بوده تا موهوب له وفات كرده هبه باطل مى‌شود و عين موهوبه مال خود واهبه است و اگر قبض داده باشد و لو باين نحو كه تخليه يد كرده يا بتصرف او داده باشد و بعد براى استفاده از منافع آن بتصرف واهبه داده شده باشد هبه صحيح است و فرض مذكور در سؤال كه خيال مى‌كرده ارزش ملك زياد نيست نيز موجب بطلان آن نمى‌شود و عمل به وعده پدر از مال صغار جايز نيست ولى كبار ورثه اگر به وعده او عمل كنند مستحسن و راجح است‌

س 335

- در هبه معوضه اگر اقباض از يك طرف حاصل شود آيا هبه لازم مى‌شود يا خير؟

ج‌

- در هبه مشروطه به عوض با قبض يك طرف لزوم حاصل نمى‌شود.

س 336

- آيا بموت يكى از طرفين قبل از اقباض ديگرى هبه معوضه باطل مى‌شود يا نه؟

ج‌

- بموت يكى از واهب يا موهوب له هبه مقبوضه لازم مى‌شود.

س 337

- اگر مالى به يتيم هبه شود و قيّم بچه آن را قبض كند آيا هبه حاصل مى‌شود يا نه؟