ج‌

- اشكال ندارد ولى مسّ خطّ قرآن مجيد، حرام و مسّ جلد و اوراق و حواشى آن مكروه است.

س 20

- شخصى كه آب براى گوشش ضرر دارد و امتحان كرده كه هر وقت استحمام مى‌كند آب توى گوشش مى‌رود و بعد چرك مى‌كند و باعث ناراحتى مى‌شود. اين شخص مى‌تواند اوّل گوش خود را به نيّت غسل بشويد؟.

ج‌

- بلى جائز است اوّل گوش خود را بقصد غسل بشويد و بعد پنبه در گوش بگذارد و بقيّه سر را غسل بدهد.

س 21

- شخصى مدّتى خيال مى‌كرده آبى كه بعد از ملاعبه و شوخى، بيرون مى‌آيد منى است لذا به همين خيال، غسل جنابت كرده و با همان غسل، نماز خوانده ضمنا نمى‌داند چند نماز را چنين خوانده، اكنون وظيفه او چيست؟

ج‌

- آن چه را يقين دارد كه وضو نداشته و با غسل به جا آورده قضا نمايد و آن چه كه مشكوك است احتياج به قضاء ندارد.

س 22

- گاهى از اوقات صبح كه از خواب برمى‌خيزم مى‌بينم كه در خواب، مايعى از مخرج بول خارج شده و لباسم را آلوده نموده است و تقريبا يك سال ديگر بحسب سنّ، به بلوغ مى‌رسم در اين صورت اين مايع، پاك است يا نجس و با اين لباس مى‌شود نماز خواند يا نه؟.

ج‌

- در فرض مسأله اگر علم پيدا كرديد كه منى است نجس است و غسل جنابت بر شما واجب مى‌شود و اين خود علامت بلوغ مى‌باشد و در صورت شكّ اگر با دفق و شهوت خارج شده يا با دفق و بعد فتور حاصل شده محكوم بمنى است و غسل هم واجب است و اگر اين علائم را نداشته باشد يا چون در خواب بوديد شك داشتيد كه علائم را داشته يا نه غسل واجب نيست و چنانچه استبراء كرده باشيد پاك هم هست.

س 23

- گاهى در موهاى بدن، مثل زير بغل مشاهده مى‌شود كه يك لايه چرك مانند، آن را فرا گرفته كه مشخّص نيست آيا آفتى در موى بدن است يا يك لايه چرك جدا نشدنى به خود گرفته، و هر چه با صابون و امثال آن شسته مى‌شود برطرف نمى‌شود، آيا براى غسل ايجاد اشكال نمى‌كند؟ آيا در صورت شك لازم‌