- در فرض سؤال، هيچ يك از زوج و زوجه محصن نيستند اگر چه زوجه قبل از
تمام شدن عدّه رجوع به بذل نموده باشد. بلى چنانچه زوج بعد از رجوع زوجه به بذل و
رجوع او به زوجه دخول نمايد بعد از دخول و تمكّن از دخول بعدى محصن است و در اين
فرض زوجه نيز محصنه است.
س 18
- هر گاه زن در عدّه وفات شوهر زنا دهد آيا محصنه است يا خير؟.
ج
- محصنه نيست.
س 19
- مردى كه زنى را بعقد انقطاعى خود درآورده هر گاه مرتكب زنا شود آيا
محصن است يا خير؟ و هم چنين زنى كه بعقد انقطاعى مردى درآمده اگر زنا كند محصنه
است يا خير؟.
ج
- مرد مذكور محصن نيست و زن هم معلوم نيست محصنه باشد.
س 20
- هر گاه زوج در مدّت چهار ماه، زوجه دائمى خود را وطى نكند اگر پس
از چهار ماه، زوجه زنا دهد محصنه است يا خير؟.
ج
- در فرض سؤال محصنه نيست.
س 21
- هر گاه زوج بسفر رود و در سفر زنا كند در حالى كه زوجه در وطن است
آيا محصن اسن يا خير، مخصوصا اگر براى همين منظور بسفر رفته باشد و آيا سفر بقدر
مسافت شرعى يا كمتر از آن فرق دارد يا خير؟.
ج
- در فرض سؤال محصن نيست مگر اين كه براى انجام زنا مسافرت نموده
باشد كه در اين صورت محصن است و در سفر، مسافت شرعى شرط نيست و صدق سفر عرفى كفايت
مىكند.
س 22
- هر گاه زنى كه شوهرش بسفر رفته زنا دهد آيا محصنه است يا خير؟.
ج
- محصنه نيست.
س 23
- مردى كه زنش مجنونه شده اگر زنا كند محصن است يا خير؟ و نيز زنى كه
شوهرش مجنون شده اگر زنا دهد محصنه است يا خير؟.
ج
- در مورد سؤال چنانچه مجنون و مجنونه در امر زناشويى متعارف هستند
يعنى تمكّن از مقاربت غدوّا و رواحا حاصل است حكم احصان مترتّب است و الّا