كه با افراد صالح، معاشرت، پيدا كند.

س 46

- بنده برادرى دارم، شصت ساله كه تا كنون نماز نخوانده و هروئين فروش و اهل مشروب و قمار است و هر چه فعّاليّت كردم به راه راست هدايت نشد حال آيا ترك معاشرت با او بكنم يا نه؟.

ج‌

- اگر ترك معاشرت موجب تنبّه او شود ترك آن لازم است و اگر اثر ندارد به مقدارى كه ترك صله رحم نشود و خودتان از روش او متأثّر نشويد با او معاشرت نماييد.

س 47

- اگر اقوام و خويشان نزديك و متعلّقين از قبيل پسر و دختر و عروس و برادرزاده و خواهر زاده به دستورات مذهبى عمل نكنند و به اوامر و نواهى الهى وقعى نگذارند مى‌توان از آنان دورى و كناره‌گيرى كرد يا نه؟ و آيا اين اجتناب، قطع رحم شمرده مى‌شود يا نه؟.

ج‌

- تا مأيوس نشده‌ايد معاشرت كنيد و نصيحت نماييد اميد است مؤثّر واقع شود.

س 48

- مجالست با كسى كه كارخانه شراب دارد و يا سينما ساخته و يا در آنجا كار مى‌كند چگونه است؟.

ج‌

- ترك مجالست با اهل معصيت، اگر موجب تنبّه و ترك معصيت آنها بشود واجب است و كمك و تعاون آنها در معصيت، حرام است.

بيدار كردن براى نماز بعنوان امر بمعروف و نهى از منكر

س 49

- گاهى اشخاصى در خانه هستند كه هنگام نماز، خواب مى‌باشند آيا بيدار كردن آنان براى نماز جائز است يا نه؟ مخصوصا كه گاهى ناراحت و متأذّى مى‌شوند و بعض آنان اظهار مى‌دارد كه من در خواب تكليفى ندارم و شما هم متعرّض من نشويد و آيا پدر و مادر يا جدّ، در باره اولاد خود از اين جهت، تكليفى دارند؟.

ج‌

- اگر اشخاصى كه خواب هستند از كسانى‌اند كه قصد بيدار شدن براى نماز داشته‌اند بيدار نمودن آنان لازم نيست و امّا اگر قصد بيدار شدن براى نماز ندارند لازم است از باب نهى از منكر با وجود شرائط آن، آنها را بيدار كرد و