برگشت تا چهار ماه گناهى بر او نوشته نمى‌شود) از مقام شامخ مستدعى هستم أولا بفرماييد كه آيا اين طور روايتى داريم يا نه و بر فرض بودن روايت، سندش صحيح است يا نه؟ و در صورت صحت سند آن روايت را چطور معنى نماييم؟.

ج‌

- بلى اين مضمون، در احاديث شريفه وارد شده ولى در بعض احاديث، مقيد شده بعدم اتيان كبيره و در بعض ديگر مقيد شده بعدم اتيان موجبه، شيخ الطائفه قدس سره در تهذيب جلد پنجم صفحه نوزده و بيست طبع جديد در باب ثواب الحج بسند صحيح از معاوية بن عمار از حضرت صادق عليه السّلام حديثى روايت كرده كه در ذيل آن مى‌فرمايد (انّي لك ان تبلغ ما يبلغ الحاج قال ابو عبد اللَّه عليه السّلام و لا تكتب عليه الذنوب اربعة اشهر و تكتب له الحسنات الا ان ياتى بكبيرة) بنا بر اين گناهانى كه در اين چهار ماه نوشته نمى‌شود صغيره است و اين مطابق است با مفاد آيه كريمه‌ إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ‌ و ثقة الاسلام كلينى رضوان اللَّه عليه در جامع كافى جلد چهارم صفحه دويست و پنجاه و چهار، طبع جديد باب فضل الحج و العمرة و ثوابها، بسند خود از سعد اسكاف از حضرت ابى جعفر عليه السّلام روايتى در فضل حاج نقل كرده است كه در ذيل آن امام عليه السّلام مى‌فرمايد (فاذا قضى نسكه غفر اللَّه له ذنوبه و كان ذو الحجة و المحرم و صفر و شهر ربيع الاول اربعة اشهر تكتب له الحسنات و لا تكتب عليه السيئات الا ان ياتى بموجبة فاذا مضى الاربعة اشهر خلط بالناس) هر چند علامه مجلسى عليه الرحمه در مرآة العقول دو احتمال در موجبه داده يكى آن كه مراد كبيره است كه موجب آتش است ديگر آن كه گناهى است كه موجب كفر شود و فرموده احتمال اول، اظهر است ولى با توجه به روايت معاوية بن عمار اطمينان حاصل مى‌شود كه مراد از موجبه، كبيره است بنا بر اين، گناهى كه نوشته نمى‌شود گناهى است كه در كتاب و سنت موجب دخول در آتش نشده باشد.

شيخ الطائفه در تهذيب صفحه نوزده جلد پنجم اين حديث را از سعد اسكاف، روايت فرموده به عبارتى كه با اين عبارت، اختلاف دارد، و جمله (الا ياتى بموجبة) را ندارد و ايشان، ذيل حديث را اين نحو روايت فرموده‌اند (فاذا قضى نسكه غفر اللَّه له بقية ذى الحجة و المحرم و صفر و شهر ربيع الاول فاذا مضت اربعة اشهر خلط