مسائل طهارت به صورت مطلق‌

مسائل طهارت‌

تطهير با آب قليل يا كرّ و جارى‌

س 1

- قنّاد مقدار زيادى شكر از چند گونى ميان پاتيل بزرگ جهت ساختن قند مى‌ريزد بعد لوله آب را روى شكرها باز مى‌كند و با وسائلى كه دارد مشغول بهم زدن آب و شكر مى‌شود يك وقت متوجه مى‌گردد كه موش مرده‌اى در آن است اينك اين آب و شكر قابل علاج و پاك شدن است يا نه و اگر به هيچ وجه علاجى ندارد اين شربت شكر را ممكن است براى زنبورهاى عسل گذاشت و بخورد آنها داد يا نه و اگر بنظر حضرت عالى اشكالى ندارد كه زنبورها شربت شكر را بخورند و از طرفى عسلى هم كه از اين شربت شكر بعمل مى‌آيد از طريق مسأله انتقال، پاك باشد لكن وقتى زنبورها مى‌آيند و روى اين آب و شكر مى‌نشينند و از آن مى‌خورند و در حالى كه دست و پا و بدن آنها آلوده شده ميان كند و مى‌روند و در ميان عسلها و مومها گردش مى‌كنند آيا آن دستگاه ميان كند و نجس مى‌شود يا نه؟.

ج‌

- در فرض مسأله، اگر شربت را در آب كرّ بريزند به نحوى كه از اضافه، خارج بشود و آب مطلق باشد پاك مى‌شود و بكار بردن آن آب در قنّادى، اشكال ندارد و شربت نجس را به زنبور بدهند نيز مانع ندارد لكن اگر از شربت به پاى زنبور باشد و با عسل ملاقات كند عسل، نجس مى‌شود و اگر شكّ در ملاقات با نجس باشد عسل، محكوم به طهارت است.