(اجاره كرده‌ام) در حدود 20 إلى 24 كيلومتر فاصله دارد و هر روز اين مسير را طىّ مى‌كنم و هم چنين قصد توطّن هم در تهران نكرده‌ام نماز و روزه‌ام چگونه است؟.

ج‌

- در فرض سؤال اگر در بين ايّامى كه در تهران اشتغال به تحصيل داريد ده روز را در يك محلّ نمى‌مانيد و در بين نه ماهى كه اشتغال داريد گاهى به اراك مراجعه مى‌كنيد در اراك هم ده روز مستمرّا نمى‌مانيد، نماز شما تمام است و روزه را بايد بگيريد.

س 42

- اين جانب متولّد و ساكن اصفهان هستم و مدّت دو سال است كه به محلّ كارم در شهر كرد كه واقع در يك صد كيلومترى اصفهان است همه روزه رفت و آمد مى‌نمايم و در مدّت گذشته نمازها را در آنجا شكسته به جاى آوردم و در مورد روزه نيز به حكم مسافر عمل مى‌نمودم. ولى امسال در ايّام ماه مبارك رمضان، از استفتائى كه از حضرت عالى شده بود با خبر شدم كه مى‌بايست در آنجا نماز را تمام بخوانم و روزه بگيرم. تكليف در مورد نمازها و روزه‌هاى مدّت دو سال گذشته چيست؟.

ج‌

- در فرض سؤال نمازهايى را كه شكسته خوانده‌ايد و روزه‌هايى را كه افطار نموده‌ايد بايد قضا كنيد.

س 43

- لو سكن المهاجر من وطنه من جهة الحرب فى محلّ يبعد من البلد مسافة شرعيّة و كان مضطرّا للوصول إلى البلد لشراء لوازمه الضّروريّة ريّة او لمعالجة مريضه فى كل اسبوع مرّة او اكثر فما حكم صلاته و صيامه فى محلّ سكناه؟.

ج‌

- في فرض السؤال، لو طالت المدّة بمقدار معتنى به مثل اربعة او خمسة اشهر مثلا و الحال هذه فصلاته تامّة و يجب عليه الصّيام.

س 44

- دائم السّفرى بعد از ماندن ده روز در وطن، در سفر اوّل جنسى از وطن به كرج كه فاصله بيش از هشت فرسخ است مى‌برد، و چون جنس در آنجا بفروش نمى‌رود آن را به طهران مى‌برد، آيا به طهران بردن سفر دوّم است يا خير؟.

ج‌

- سفر اوّل، از وطن به مقصد است و از آنجا به مقصد ديگر، سفر دوّم محسوب است و بايد نماز را تمام بخواند.

س 45

- بنده شغلم پرورش زنبور عسل مى‌باشد و در سال مدّت هشت ماه‌