اذكار، بحكم خدا و رسول بايد بهمان الفاظ
مخصوصه عربى خوانده شود.
س 173
- اشخاصى كه سواد ندارند و ياد گرفتن تجويد قرائت، برايشان مشكل است
و هم چنين بعد از ياد گرفتن هم به واسطه عدم توجّه، زود فراموش مىنمايند در اين صورت
بهمان نحو عبارتى كه بدون غلط باشد بخوانند چه صورت دارد؟.
ج
- اگر طورى بخوانند كه غلط باشد و قدرت بر ياد گرفتن داشته باشند
نمازشان باطل است و لكن محسّنات تجويدى را لازم نيست مراعات كنند.
س 174
- شخصى در اوائل تكليفش، در نماز سوره
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ مىخوانده و از جهت جهل و
تقصير، هاء (هو) را به لام (قل) و واو (هو) را به (اللَّه) متّصل مىنمود كه (قله
و اللَّه) مىشد در اين صورت نمازهايى كه باين كيفيّت خوانده قضا دارد يا نه؟.
ج
- با تمكّن از تصحيح، احتياط لازم آنست كه نمازهايى كه به اين نحو
خوانده قضا نمايد.
س 175
- هر گاه كسى در بسم اللَّه از جهتى شكّ نمود كه صحيح گفته يا نه
حتّى از جهت جهر و اخفات در اين صورت اعاده آن چه صورت دارد؟.
ج
- اگر بعد از فراغ از كلمه، شكّ در صحّت نمايد اعتنا نكند و اگر در
حين اداء، با شكّ در صحّت، ادا شود تكرار كند و در هر دو صورت اگر رجاءً بسم
اللَّه را تكرار نمايد اشكال ندارد.
س 176
- يكى از ائمّه جماعت در سوره حمد، گاهگاهى به جاى مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ) (ملك يوم الدّين)
قرائت مىكند و در كتاب صراط النّجاة مرحوم آقا سيّد ابو الحسن اصفهانى قدّس سرّه
دوّمى ملك يوم الدّين را ترجيح مىدهد اكنون حضرت آية اللَّه نظر مبارك را مرقوم
فرمايند.
ج
- هر دو وجه، جائز است.
س 177
- آيا مناط در وقف، نفس تازه كردن است يا مكث كردن و لو نفس را تازه
نكنند؟.