محصور

به شخصى كه محرم شده، ولى به جهت مرض و كسالت از انجام اعمال محروم مانده است محصور گفته مى‌شود.

و داراى احكامى است كه به آن اشاره مى‌شود:

مسأله 988- شخص محصور اگر حج تمتّع و يا حج افراد بجا مى‌آورد، در صورتى كه موقع احرام با خداوند قرار گذاشته كه اگر محصور شد خداوند او را محلّ گرداند، بدون فرستادن قربانى به منى خودبه‌خود محلّ مى‌شود- حتى نسبت به زن- و شخص محصورى كه حج قران بجا مى‌آورد به مجرّد فرستادن قربانى به منى محلّ مى‌شود، و نيازى به صبر كردن تا زمانى كه قربانى به منى برسد نيست.

مسأله 989- اگر شخص محصور در حج تمتّع و إفراد موقع احرام با خداوند قرار نگذارده است كه اگر محصور شد خداوند او را محل گرداند، بايد يك قربانى به منى بفرستد، و پس از ذبح و نحر قربانى در منى نسبت به همه تروك احرام- به جز زن- محلّ مى‌شود، و واجب است در سال آينده نيز اگر مستطيع است و يا از قبل حج بر او مستقر شده به حج برود، و اگر براى او در سالهاى آينده نيز انجام حج امكان ندارد، بايد نايب بگيرد.