responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : الغاية القصوى نویسنده : شيخ عباس قمی    جلد : 1  صفحه : 468
است تفريق كند بين دو نماز بانكه بعد از دو ركعت برود براى حاجت خود وبعد از ان دو ركعت ديگر را بعمل اورد (مسألة 4) جايز است اين نماز را بجا اورد وبجاى نوافل يوميه ادائى يا قضائى حساب كند ومنقول است كه حضرت صادق عليه السلام براوى فرمود كه نماز جعفر را هر وقت از شب وروز بخواهى بعمل اور واگر بخواهى از نوافل شب حساب كن واگر بخواهى از نوافل روز كه از نوافل تو محسوب ونماز جعفر هم محسوب شود ومراد باحتساب هر دو تداخل در نيت است كه يك نماز را بنيت نافله ونماز جعفر بجا اورد ومحتمل است مراد اين باشد كه نيت نماز جعفر كند واكتفاء كند بان از نافله ومحتمل است مراد ان باشد كه نافله را بترتيب نماز جعفر بجا اورد وثواب هر دو را باو دهند وايا جايز است كه نماز فريضه را باين كيفيت بخواند يا نه دو قول است دور نيست جواز ان بر وجه اخير يعنى نماز خود را باين نحو نمودن زيرا عبادات هر چند توقيفى است ولى اين مقدار تغيير هيئت در ان مضر نيست وهر ذكرى ودعائى در نماز جايز است لكن اين هم خلاف احتياط است (مسألة 5) در ركعت دويم از هر دو نماز قنوت مستحب است (مسألة 6) اگر فراموش كند بعض تسبيحات محلى يا تمام آن را ودر محل ديگر متذكر شود در آنجا تدارك كند واگر بعد از نماز متذكر شود قضا كند آن را (مسألة 7) احوط ان است كه اكتفا نكند بتسبيحات موظفه اين نماز از ذكر ركوع وسجود پس ذكر را بعد از تسبيحات يا پيش از ان بعمل اورد (مسألة 8) مستحب است كه در سجده دويم از ركعت چهارم بعد از تسبيحات بگويد (يا من لبس العز والوقار يا من تعطف بالمجد وتكرم به يا من لا ينبغى التسبيح الا له يا من احصى كل شئ علمه يا ذا النعمة والطول يا ذا المن والفضل يا ذا القدرة والكرم اسئلك بمعاقد العز من عرشك وبمنتهى الرحمة من كتابك وباسمك الاعظم الاعلى و الكلمات التامات ان تصلى على محمد وآل محمد وان تفعل بى كذا وكذا) وبجاى كذا وكذا حاجات خود را ذكر كند (فصل چهارم) در نماز غفيله وان دو ركعت است ميان مغرب وعشا در ركعت اول بعد از حمد بگويد (وذا النون اذ ذهب مغاضبا فظن ان لن نقدر عليه فنادى في الظلمات ان لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين فاستجبنا له ونجيناه من الغم وكذلك ننجى المؤمنين) ودر ركعت دويم بعد از حمد بگويد (وعنده مفاتح الغيب لا يعلمها الا هو ويعلم ما في البر والبحر وما تسقط من ورقة الا يعلمها ولا حبة في ظلمات الارض ولا رطب ولا يابس الا في كتاب مبين) بعد از ان دستهاى خود را براى

نام کتاب : الغاية القصوى نویسنده : شيخ عباس قمی    جلد : 1  صفحه : 468
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست