نام کتاب : مجمع الرسائل نویسنده : نجفی، محمد حسن جلد : 1 صفحه : 243
همزه قطع واجب است، چه جهرا بگويد و چه اخفاتا. (مسأله 748): اگر شخصى به حرفى از تكبيرة الاحرام اخلالى وارد كند نمازش باطل است و نيز اگر بگويد: " أكبر الله " و يا بدل كند لفظ " أكبر " يا " الله " را به لفظى كه از نظر معنى با آن يكى باشد يا آن را ترجمه كند، نمازش باطل است. (مسأله 749): اگر تلفظ تكبيرة الاحرام براى شخصى ممكن نباشد ياد گرفتن آن بر او واجب است هر چند با اجرت باشد و تأخير نماز از اول وقت به جهت ياد گرفتن آن با امكان يادگيرى واجب است و اگر ممكن نباشد و يا وقت تنگ باشد بايد به آنچه كه از او مقدور است داخل در نماز شود اگر چه اخلال [1] به بعضى حروف نمايد. (مسأله 750): اگر براى مكلف در تلفظ تكبيرة الاحرام هيچ راهى ممكن نشد بايد اكتفا به ترجمه آن بنمايد و اگر چند زبان بداند احوط [2] تقديم سريانى و عبرانى بر فارسى است و بعد از اين دو زبان تقديم فارسى احوط است چنانچه تأخير تركى نيز احوط مى باشد. (مسأله 751): شخص لال به هر مقدار كه براى او ممكن باشد بايد تكبيرة الاحرام را بگويد و اگر قدرت بر آن به هيچ وجه نداشته باشد احوط آن است كه آن را از قلب خود بگذارند بوسيله اشاره با انگشت و حركت دادن زبان.
[1] ميرزاى شيرازى: در بعضى از صور اخلال تأمل است. محمد كاظم طباطبائى: ليكن به صورتى كه منافى صدق تكبير نباشد والا ملحق به صورت بعدى است. [2] محمد باقر شيرازى: در لزوم اين احتياط تأمل است.
نام کتاب : مجمع الرسائل نویسنده : نجفی، محمد حسن جلد : 1 صفحه : 243