باور نمى‌كرد روزنه اميد براى او پيدا مى‌شود و شكاف پيراهنى سند پاكى و برائت او مى‌گردد، همان پيراهن حادثه سازى كه يك روز، برادران يوسف را در پيشگاه پدر به خاطر پاره نبودن رسوا مى‌كند، و روز ديگر همسر هوسران عزيز مصر را بخاطر پاره بودن، و روز ديگر نور آفرين ديده‌هاى بى‌فروغ يعقوب است، و بوى آشناى آن همراه نسيم صبحگاهى از مصر به كنعان سفر مى‌كند، و پير كنعانى را بشارت به قدوم موكب بشير مى‌دهد!.

به هر حال خدا الطاف خفيه‌اى دارد كه هيچكس از عمق آن آگاه نيست، و به هنگامى كه نسيم اين لطف مى‌وزد، صحنه‌ها چنان دگرگون مى‌شود كه براى هيچكس حتى هوشمندترين افراد قابل پيش بينى نيست.

پيراهن با تمام كوچكيش كه چيز مهمى است، گاه مى‌شود چند تار عنكبوت مسير زندگى قوم و ملتى را براى هميشه عوض مى‌كند، آن چنان كه در داستان غار ثور و هجرت پيامبر ص واقع شد.

در آيات فوق، اشاره به مكر زنان (البته زنانى همچون همسر عزيز كه بى‌بند و بار و هوسرانند) شده است، و اين مكر و حيله‌گرى به عظمت توصيف گرديده (إِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظِيمٌ‌). در تاريخ و همچنين در داستانها كه سايه‌اى از تاريخ است، مطالب زيادى در اين زمينه نقل شده، كه مطالعه مجموع آنها نشان مى‌دهد، زنان هوسران براى رسيدن به مقصود خود، نقشه‌هايى مى‌كشند كه در نوع خود بى‌نظير است.

در داستان بالا ديديم كه همسر عزيز چگونه بعد از شكست در عشق و قرار گرفتن در آستانه رسوايى، با مهارت خاصى برائت خود و آلودگى يوسف را مطرح ساخت، او حتى نگفت كه يوسف قصد سوء به من داشته، بلكه آن را به عنوان يك‌