چنگال وسوسه‌هاى شيطان و آنها كه خلق و خوى شيطانى دارند، تنها راه نجات، پناه بردن به خداست، خدايى كه خلوت و جمع براى او يكسان است و هيچ چيز در برابر اراده‌اش مقاومت نمى‌كند.

او با ذكر اين جمله كوتاه، هم به يگانگى خدا از نظر عقيده و هم از نظر عمل، اعتراف نمود.

سپس اضافه كرد: از همه چيز گذشته" من چگونه مى‌توانم تسليم چنين خواسته‌اى بشوم، در حالى كه در خانه عزيز مصر زندگى مى‌كنم و در كنار سفره او هستم و او مقام مرا گرامى داشته است" (إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوايَ‌).

آيا اين ظلم و ستم و خيانت آشكار نيست؟" مسلما ستمگران رستگار نخواهند شد" (إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ‌).

در ميان مفسران گفتگوى بسيار است، اكثر مفسران چنان كه مرحوم طبرسى در مجمع البيان و نويسنده المنار در المنار مى‌گويد رب را به معنى وسيع كلمه گرفته‌اند و گفته‌اند منظور از آن" عزيز مصر" است، كه در احترام و اكرام يوسف، فرو گذار نمى‌كرد، و از همان آغاز كار سفارش يوسف را با جمله" أَكْرِمِي مَثْواهُ‌" به همسرش نمود.

و گمان اينكه كلمه" رب" در اين معنى به كار نمى‌رود، كاملا اشتباه است، زيرا در همين سوره چندين بار كلمه" رب" به غير از خدا، اطلاق شده است، گاهى از زبان يوسف و گاهى از زبان غير يوسف.

مثلا در داستان تعبير خواب زندانيان مى‌خوانيم كه يوسف به آن زندانى كه بشارت آزادى داده بود گفت: مرا به رب خود (سلطان مصر) يادآورى كن، و قالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ ناجٍ مِنْهُمَا اذْكُرْنِي عِنْدَ رَبِّكَ‌ (آيه 42).