قرآن مى‌گويد:" كسى كه يوسف را در مصر خريد، به همسرش سفارش او را كرد، و گفت: مقام اين غلام را گرامى دار و به چشم بردگان به او نگاه نكن، چرا كه ما اميدواريم بهره فراوانى از اين كودك در آينده ببريم و يا او را به عنوان فرزند براى خود انتخاب كنيم" (وَ قالَ الَّذِي اشْتَراهُ مِنْ مِصْرَ لِامْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْواهُ عَسى‌ أَنْ يَنْفَعَنا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَداً) [1] از اين جمله چنين استفاده مى‌شود كه عزيز مصر فرزندى نداشت و در اشتياق فرزند به سر مى‌برد، هنگامى كه چشمش به اين كودك زيبا و برومند افتاد، دل به او بست كه بجاى فرزند براى او باشد.

سپس اضافه مى‌كند" اين چنين يوسف را، در آن سرزمين، متمكن و متنعم و صاحب اختيار ساختيم" (وَ كَذلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ‌).

اين" تمكين" در ارض، يا به خاطر آن بود كه آمدن يوسف به مصر و مخصوصا گام نهادن او در محيط زندگى عزيز مصر، مقدمه‌اى براى قدرت فوق العاده او در آينده شد، و يا به خاطر اين بود كه زندگى در قصر عزيز قابل مقايسه با زندگى در قعر چاه نبود، آن شدت تنهايى و گرسنگى وحشت كجا و اينهمه نعمت و رفاه و آرامش كجا؟.

بعد از آن اضافه مى‌نمايد كه" ما اين كار را كرديم تا تاويل احاديث را به او تعليم دهيم" (وَ لِنُعَلِّمَهُ مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحادِيثِ‌).

منظور از" تاويل احاديث" همانگونه كه سابقا اشاره شد علم تعبير خواب است كه يوسف از طريق آن مى‌توانست به بخش مهمى از اسرار آينده آگاهى پيدا كند، و يا اينكه منظور وحى الهى است چرا كه يوسف با گذشتن از گردنه‌هاى صعب العبور آزمايشهاى الهى در دربار عزيز مصر اين شايستگى را پيدا كرد كه‌

[1]" مثوا" به معنى مقام از ماده" ثوى" به معنى اقامت است ولى در اينجا به معنى موقعيت و مقام و منزلت مى‌باشد.