و لذا قرآن مى‌گويد: وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ‌:" اشياء مردم را با ظلم كم نكنيد" (هود- 85).

در اينكه يوسف را به چند درهم فروختند و چگونه ميان خود تقسيم كردند، باز در ميان مفسران گفتگو است، بعضى 20 درهم و بعضى 22 درهم و بعضى 40 درهم و بعضى 18 درهم نوشته‌اند، و با توجه به اينكه عدد فروشندگان را ده نفر دانسته‌اند، سهم هر كدام از اين مبلغ ناچيز روشن است.

و در پايان آيه مى‌فرمايد:" آنها نسبت به فروختن يوسف، بى‌اعتنا بودند" (وَ كانُوا فِيهِ مِنَ الزَّاهِدِينَ‌).

در حقيقت اين جمله در حكم بيان علت براى جمله قبل است، اشاره به اينكه اگر آنها يوسف را به بهاى اندك فروختند به خاطر اين بود كه نسبت به اين معامله بى‌ميل و بى‌اعتنا بودند.

اين موضوع يا به خاطر آن بود كه يوسف را كاروانيان، ارزان بدست آورده بودند و انسان چيزى را كه ارزان بدست آورد غالبا ارزان از دست مى‌دهد، و يا اينكه از اين مى‌ترسيدند كه سر آنها فاش شود، و مدعى پيدا كنند و يا از اين نظر كه در يوسف نشانه‌هاى غلام بودن را نمى‌ديدند، بلكه آثار آزادگى و حريت در چهره او نمايان بود و به همين دليل نه فروشندگان چندان رغبت به فروختن او داشتند و نه خريداران.