ولى اين رحمت الهى مخصوص گروه معينى نيست، همه مى‌توانند (بشرط اينكه بخواهند) از آن استفاده كنند، اصلا" خداوند مردم را براى پذيرش اين رحمت و موهبت آفريده" (وَ لِذلِكَ خَلَقَهُمْ‌).

آنها كه بخواهند در زير اين چتر رحمت الهى قرار بگيرند راه براى آنها باز است رحمتى كه از طريق تشخيص عقل و هدايت انبياء و كتب آسمانى به همه مردم افاضه شده است.

و هر گاه از اين رحمت و موهبت استفاده كنند درهاى بهشت و سعادت جاويدان به روى آنها گشوده خواهد شد.

در غير اين صورت" فرمان خدا صادر شده است كه جهنم را از سركشان و طاغيان جن و انس پر مى‌كنم" (وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ‌).

[آزادى اراده‌]

1- آزادى اراده اساس آفرينش انسان و دعوت همه انبياء است، و اصولا بدون آن انسان حتى يك گام در مسير تكامل (تكامل انسانى و معنوى) پيش نخواهد رفت، به همين دليل در آيات متعددى از قرآن تاكيد شده است كه اگر خداوند مى‌خواست همه را به اجبار هدايت مى‌كرد، اما چنين نخواست.

كار خداوند تنها دعوت به مسير حق و نشان دادن راه، و علامتگذارى، و هشدار دادن در برابر بيراهه، و تعيين كردن راهبر، و برنامه طى طريق است.

قرآن مى‌گويد: إِنَّ عَلَيْنا لَلْهُدى‌!" بر ما نشان دادن راه است" (سوره ليل آيه 12).

و نيز مى‌گويد إِنَّما أَنْتَ مُذَكِّرٌ لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ:" تو فقط يادآورى‌