[سوره هود (11): آيه 7]

وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ كانَ عَرْشُهُ عَلَى الْماءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ لَئِنْ قُلْتَ إِنَّكُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلاَّ سِحْرٌ مُبِينٌ (7)

ترجمه:

7- او كسى است كه آسمانها و زمين را در شش روز (شش دوران) آفريد و عرش (قدرت) او بر آب قرار داشت، (بخاطر اين آفريد) تا شما را آزمايش كند تا كداميك عملتان بهتر است و اگر بگويى شما بعد از مرگ برانگيخته مى‌شويد مسلما كافران مى‌گويند اين سحر آشكارى است!.

تفسير: هدف آفرينش‌

در اين آيه از سه نكته اساسى بحث شده است: نخست از آفرينش جهان هستى و مخصوصا آغاز آفرينش كه نشانه قدرت پروردگار و دليل عظمت او است:" او كسى است كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد" (وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ‌).

نياز به توضيح ندارد كه منظور از" روز" در اينجا روز معمولى بيست و چهار ساعته نيست زيرا آن زمان كه آسمان و زمين وجود نداشت، نه كره زمين بود و نه حركت بيست و چهار ساعته‌اش بدور خود، بلكه منظور از آن- چنان كه سابقا هم گفته‌ايم-" دوران" است، خواه اين دوران كوتاه باشد و خواه بسيار طولانى و حتى به مقدار ملياردها سال، و چون در ذيل آيه 54 سوره اعراف شرح كافى و جامع در اين زمينه داده‌ايم نيازى به تكرار نيست (به تفسير نمونه جلد 6 صفحه 200 به بعد مراجعه فرمائيد)