درسهاى تربيتى در داستان شعيب.

خاطرات پيامبران و ماجراى زندگى اقوام پيشين هميشه الهام بخش براى اقوام بعد است چرا كه آزمايشهاى زندگى آنان- همان آزمايشهايى كه گاهى دهها سال يا صدها سال بطول انجاميده- در لابلاى چند صفحه از تاريخ در اختيار همگان قرار مى‌گيرد، و هر كس مى‌تواند در زندگى خود از آن الهام بگيرد.

سرگذشت اين پيامبر بزرگ (شعيب) نيز درسهاى فراوانى به ما مى‌دهد از جمله:

1- اهميت مسائل اقتصادى‌

- در اين سرگذشت خوانديم كه شعيب بعد از دعوت به توحيد آنها را دعوت به حق و عدالت در امور مالى و تجارت كرد، اين خود نشان مى‌دهد كه مسائل اقتصادى يك جامعه را نمى‌توان ساده شمرد، و نيز نشان مى‌دهد كه پيامبران فقط مامور مسائل اخلاقى نبوده‌اند، بلكه اصلاح وضع نابسامان اجتماعى و اقتصادى نيز بخش مهمى از دعوت آنها را تشكيل مى‌داده است تا آنجا كه آن را بعد از دعوت به توحيد قرار مى‌دادند.

2- اصالتها را نبايد فداى تعصب كرد

- در اين سرگذشت خوانديم كه يكى از عوامل سقوط اين قوم گمراه در دامان بدبختى اين بود كه آنها به خاطر كينه‌ها و عداوتهاى شخصى، حقايق را بدست فراموشى مى‌سپردند، در حالى كه انسان عاقل و واقع بين كسى است كه حق را از هر كس هر چند دشمن شماره يك او باشد بشنود و بپذيرد.

3- نماز دعوت به توحيد و پاكى مى‌كند

- قوم گمراه شعيب از روى تعجب از او پرسيدند كه آيا اين نماز تو دعوت به ترك پرستش بتها و ترك كم فروشى و تقلب مى‌كند؟.

شايد آنها فكر مى‌كردند اين حركات و اذكار چه اثرى مى‌تواند در اين‌