و عصيان و سركشى وا دارد" (وَ يا قَوْمِ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شِقاقِي‌).

" مبادا همان بلاها و مصائب و رنجها و مجازاتهايى كه به قوم نوح يا قوم هود يا قوم صالح رسيد به شما هم برسد" (أَنْ يُصِيبَكُمْ مِثْلُ ما أَصابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صالِحٍ‌).

" حتى قوم لوط با آن بلاى عظيم يعنى زير و رو شدن شهرهايشان و سنگباران شدن از شما چندان دور نيستند" (وَ ما قَوْمُ لُوطٍ مِنْكُمْ بِبَعِيدٍ).

نه زمان آنها از شما چندان فاصله دارد، و نه مكان زندگيشان و نه اعمال و گناهان شما از گناهان آنان دست كمى دارد!.

البته" مدين" كه مركز قوم شعيب بود از سرزمين قوم لوط فاصله زيادى نداشت، چرا كه هر دو از مناطق شامات بودند، و از نظر زمانى هر چند فاصله داشتند اما فاصله آنها نيز آن چنان نبود كه تاريخشان به دست فراموشى سپرده شده باشد، و اما از نظر عمل هر چند ميان انحرافات جنسى قوم لوط و انحرافات اقتصادى قوم شعيب، ظاهرا فرق بسيار بود، ولى هر دو در توليد فساد، در جامعه و به هم ريختن نظام اجتماعى و از ميان بردن فضائل اخلاقى و اشاعه فساد با هم شباهت داشتند، به همين جهت گاهى در روايات مى‌بينم كه يك درهم ربا كه طبعا مربوط به مسائل اقتصادى است با زنا كه يك آلودگى جنسى است مقايسه شده است‌ [1]

[1] ذكر اين نكته نيز لازم است كه جمله‌ لا يَجْرِمَنَّكُمْ‌ به دو معنى آمده است، يكى به معنى لا يحملنكم يعنى شما را وادار نكند، در اين صورت آيه از نظر تركيب چنين خواهد بود كه" لا يجرمن" فعل و" شقاق" فاعل و" كم" مفعول و" ان يصيبكم" كه معنى مصدر را دارد مفعول دوم است، و در اين صورت معنى آيه چنين مى‌شود: اى قوم من مخالفت با من شما را وادار نكند كه سرنوشتى همچون سرنوشت قوم نوح و مانند آنها را پيدا كنيد.

احتمال دوم اين است كه بمعنى" شما را به گناه نكشاند" بوده باشد، در اين صورت" يجرمن" فعل و" شقاق" فاعل و" كم" مفعول است و" أَنْ يُصِيبَكُمْ‌" نتيجه آن است، و معنى آيه همان خواهد شد كه ما در متن آورده‌ايم.

تفسير نمونه ؛ ج‌9 ؛ ص211