آيه بعد مجددا روى نظام اقتصادى آنها تاكيد مى‌كند و اگر قبلا شعيب قوم خود را از كم فروشى نهى كرده بود در اينجا دعوت به پرداختن حقوق مردم كرده، مى‌گويد:" اى قوم! پيمانه و وزن را با قسط و عدل وفا كنيد" (وَ يا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِكْيالَ وَ الْمِيزانَ بِالْقِسْطِ).

و اين اصل يعنى اقامه قسط و عدل و دادن حق هر كس به او بايد بر سراسر جامعه شما حكومت كند.

سپس قدم از آن فراتر نهاده، مى‌گويد:" بر اشياء و اجناس مردم عيب مگذاريد، و چيزى از آنها را كم مكنيد" (وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ‌).

" بخس" (بر وزن نحس) در اصل به معنى كم كردن به عنوان ظلم و ستم است.

و اينكه به زمينهايى كه بدون آبيارى زراعت مى‌شود" بخس" گفته ميشود به همين علت است كه آب آن كم است (تنها از باران استفاده مى‌كند) و يا آنكه محصول آن نسبت به زمينهاى آبى كمتر مى‌باشد.

و اگر به وسعت مفهوم اين جمله نظر بيفكنيم دعوتى است به رعايت همه حقوق فردى و اجتماعى براى همه اقوام و همه ملتها،" بخس حق" در هر محيط و هر عصر و زمان به شكلى ظهور مى‌كند، و حتى گاهى در شكل كمك بلا عوض! و تعاون و دادن وام! (همانگونه كه روش استثمار گران در عصر و زمان ما است).

در پايان آيه باز هم از اين فراتر رفته، مى‌گويد:" در روى زمين فساد مكنيد" (وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ‌).

فساد از طريق كم فروشى، فساد از طريق غصب حقوق مردم و تجاوز به حق ديگران، فساد به خاطر بر هم زدن ميزانها و مقياسهاى اجتماعى، فساد از طريق عيب گذاشتن بر اموال و اشخاص، و بالآخره فساد به خاطر تجاوز به حريم حيثيت‌