يك فرد مسلمان هر گاه خبرى به او برسد كه فلان كار نيك بايد انجام شود، فورا سعى مى‌كند در برابر آن موضع گيرى صحيح كند و دل و جان و خود را با نيكيها هماهنگ سازد و از بدى تنفر جويد، اين تلاش و كوشش درونى بدون شك در اعمال او اثر خواهد گذاشت، و پيوند فكريش به پيوند عملى خواهد انجاميد.

در پايان آيه مى‌خوانيم:" صالح پس از سركشى و عصيان قوم و از ميان بردن ناقه به آنها اخطار كرد و گفت:" سه روز تمام در خانه‌هاى خود از هر نعمتى مى‌خواهيد متلذذ و بهره‌مند شويد و بدانيد پس از اين سه روز عذاب و مجازات الهى فرا خواهد رسيد" (فَقالَ تَمَتَّعُوا فِي دارِكُمْ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ‌).

اين را جدى بگيريد، دروغ نمى‌گويم، اين يك وعده راست و حقيقى است (ذلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ‌).

[سوره هود (11): آيات 66 تا 68]

فَلَمَّا جاءَ أَمْرُنا نَجَّيْنا صالِحاً وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَ مِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (66) وَ أَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيارِهِمْ جاثِمِينَ (67) كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيها أَلا إِنَّ ثَمُودَ كَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلا بُعْداً لِثَمُودَ (68)

ترجمه:

66- هنگامى كه فرمان ما (دائر به مجازات اين قوم) فرا رسيد صالح و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند به رحمت خود (از آن عذاب) و از رسوايى آن روز رهايى بخشيديم چرا كه پروردگارت قوى و شكست ناپذير است.

67- و آنها را كه ستم كرده بودند صيحه (آسمانى) فرو گرفت و در خانه‌هايشان به روى افتادند و مردند! 68- آن چنان كه گويى هرگز ساكن آن ديار نبودند بدانيد قوم ثمود پروردگارشان را انكار كردند دور باد قوم ثمود (از رحمت پروردگار!).