نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 9 صفحه : 151
طولانى و اندامهايى قوى و نيرومند داشتند، و در ساختن بناهاى محكم پيشرفته
بودند، چنان كه قرآن مىگويد: وَ كانُوا
يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً آمِنِينَ" در دل كوهها خانههاى امن و امان به وجود مىآوردند" (سوره حجر
آيه 82) قابل توجه اينكه قرآن نمىگويد خداوند زمين را آباد كرد و در اختيار شما
گذاشت، بلكه مىگويد عمران و آبادى زمين را به شما تفويض كرد، اشاره به اينكه
وسائل از هر نظر آماده است، اما شما بايد با كار و كوشش زمين را آباد سازيد و
منابع آن را بدست آوريد و بدون كار و كوشش سهمى نداريد.
در ضمن اين حقيقت نيز از آن استفاده مىشود كه براى عمران و آبادى بايد به يك
ملت مجال داد و كارهاى آنها را بدست آنان سپرد، و وسائل و ابزار لازم را در
اختيارشان گذارد.
" اكنون كه چنين است، از گناهان خود توبه كنيد و به سوى خدا باز گرديد كه
پروردگار من به بندگان خود نزديك است و در خواست آنها را اجابت مىكند" (فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي
قَرِيبٌ مُجِيبٌ).
استعمار در قرآن و عصر ما
همانگونه كه در آيات فوق ديديم، پيامبر خدا صالح براى ايفاى نقش تربيتى خود در
ميان قوم گمراه" ثمود" آنان را بياد آفرينش عظيم انسان از خاك و تفويض
آبادى زمين و منابع آن به او سخن مىگويد.
ولى اين كلمه استعمار با آن زيبايى خاص و كشندگى مفهوم كه هم عمران و آبادى را
دربر دارد و هم تفويض اختيارات و هم تهيه وسائل و ابزار، آن چنان مفهومش در عصر ما
مسخ شده كه درست در نقطه مقابل مفهوم قرآنى قرار گرفته.
تنها واژه استعمار نيست كه به اين سرنوشت شوم گرفتار شده است، كلمات زيادى چه
در فارسى و چه در عربى و چه در لغات ديگر مىيابيم كه گرفتار همين
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 9 صفحه : 151