و حتى آنها را تحريك به قيام بر ضد خود كند، و در عين حال نه ترسى به خود راه دهد، و نه دشمنانش قدرت بر تصميم گيرى بر ضد او داشته باشند.

و بعد ادامه داد نه تنها شما،" هيچ جنبنده‌اى در جهان نيست مگر اينكه در قبضه قدرت و فرمان خدا است" و تا او نخواهد كارى از آنان ساخته نيست (ما مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِناصِيَتِها).

ولى اين را نيز بدانيد خداى من از آن قدرتمندانى نيست كه قدرتش موجب خودكامگى و هوسبازى گردد و آن را در غير حق به كار برد، بلكه" پروردگار من همواره بر صراط مستقيم و جاده عدل و داد مى‌باشد" و كارى بر خلاف حكمت و صواب انجام نمى‌دهد (إِنَّ رَبِّي عَلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ‌).

در اينجا به دو نكته بايد توجه داشت:

نخست اين كه" ناصيه" در اصل به معنى موى پيش سر مى‌باشد، و از ماده" نصا" (بر وزن نصر) به معنى اتصال و پيوستگى آمده است، و اخذ به ناصيه (گرفتن موى پيش سر) كنايه از تسلط و قهر و غلبه بر چيزى است، و اينكه در جمله بالا خداوند مى‌فرمايد: هيچ جنبنده‌اى نيست مگر اينكه ما ناصيه او را ميگيريم، اشاره به قدرت قاهره او بر همه چيز است، به گونه‌اى كه هيچ موجودى در برابر اراده او هيچگونه تاب مقاومت ندارد، زيرا معمولا هنگامى كه موى پيش سر انسان يا حيوانى را محكم بگيرند، قدرت مقاومت از او سلب مى‌شود.

اين تعبير براى آن است كه مستكبران مغرور و بت پرستان از خود راضى، و سلطه‌جويان ستمكار، فكر نكنند اگر چند روزى ميدان به آنها داده شده است، دليل بر آنست كه مى‌توانند در برابر اراده پروردگار، كوچكترين مقاومتى كنند، باشد كه آنها به اين واقعيت توجه كنند و از مركب غرور فرود آيند.

ديگر اينكه جمله‌ إِنَّ رَبِّي عَلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ‌ از زيباترين تعبيرات در