شعورى داشته باشد و خود را از تعقيب برهاند آن را بخوبى در مى‌يابد و بفرض كه دليل بخواهد آيا دلائل علاوه بر منطقى و عقلى به معجزه هم نياز دارد؟

و به تعبير ديگر آنچه در دعوت هود در آيات گذشته آمد، دعوت به سوى خداوند يگانه و باز گشت به سوى او و استغفار از گناهان و نفى هر گونه شرك و بت‌پرستى است، همه اينها مسائلى است كه اثبات آن با دليل عقلى كاملا امكان پذير است.

بنا بر اين اگر منظور آنها از نفى" بينة"، نفى دليل عقلى بوده، مسلما اين سخن نادرست است، و اگر منظور نفى" معجزه" بوده، اين ادعا نياز به معجزه نداشته است، و به هر حال اين جمله كه آنها گفته‌اند ما هرگز به خاطر سخنان تو، بتهاى خود را فراموش نمى‌كنيم بهترين دليل بر لجاجت آنها است، چرا كه انسان عاقل و حقيقت جو سخن حق را از هر كس كه باشد مى‌پذيرد.

مخصوصا اين جمله كه آنها هود را متهم به" جنون" كردند، جنونى كه بر اثر خشم خدايان حاصل شده بود! خود بهترين دليل بر خرافى بودن و خرافه پرستى آنها است.

سنگ و چوبهاى بى‌جان و بى‌شعور كه نياز به حمايت بندگان خود دارند، چگونه مى‌توانند عقل و شعور را از انسان عاقلى بگيرند.

به علاوه آنها چه دليلى بر جنون هود داشتند جز اينكه او، سنت شكنى كرده، و با آداب و سنن خرافى محيطش به پيكار برخاسته بود، اگر اين دليل جنون باشد تمام مصلحان جهان و مردان انقلابى كه بر ضد روشهاى غلط بپا خاستند بايد مجنون باشند.

و اين تازگى ندارد، تاريخ گذشته و معاصر پر است از نسبت جنون به مردان و زنان نيك‌انديش و سنت شكن كه بر ضد خرافات و استعمارها و اسارتها بپا مى‌خاستند.