مختلفى و حتى طبق پاره‌اى از روايات سر زمين مكه و اطراف خانه كعبه را سير كرد.

سرانجام فرمان پايان مجازات و بازگشت زمين به حالت عادى صادر شد.

آيه فوق چگونگى اين فرمان و جزئيات و نتيجه آن را در عبارات بسيار كوتاه و مختصر و در عين حال فوق العاده رسا و زيبا در ضمن شش جمله بيان مى‌كند و مى‌گويد:" به زمين دستور داده شد، اى زمين آبت را در كام فرو بر"! (وَ قِيلَ يا أَرْضُ ابْلَعِي ماءَكِ‌).

" و به آسمان دستور داده شد اى آسمان دست نگهدار" (وَ يا سَماءُ أَقْلِعِي‌)" و آب فرو نشست" (وَ غِيضَ الْماءُ).

" و كار پايان يافت" (وَ قُضِيَ الْأَمْرُ).

" و كشتى بر دامنه كوه جودى پهلو گرفت" (وَ اسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِ‌)" در اين هنگام گفته شد: دور باد قوم ستمگر"! (وَ قِيلَ بُعْداً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ‌).

تعبيرات آيه فوق بقدرى رسا و دلنشين است و در عين كوتاهى گويا و زنده، و با تمام زيبايى آن قدر تكان دهنده و كوبنده است كه به گفته جمعى از دانشمندان عرب اين آيه" فصيحترين و بليغترين" آيات قرآن محسوب مى‌شود، هر چند همه آيات قرآن در سر حد اعجاز از فصاحت و بلاغت است.

شاهد گوياى اين سخن همان است كه در روايات و تواريخ اسلامى مى‌خوانيم كه گروهى از كفار قريش، به مبارزه با قرآن برخاستند و تصميم گرفتند آياتى همچون آيات قرآن ابداع كنند، علاقمندانشان براى مدت چهل روز بهترين غذاها و مشروبات مورد علاقه آنان بر ايشان تدارك ديدند، مغز گندم خالص، گوشت گوسفند و شراب كهنه! تا با خيال راحت به تركيب جمله‌هايى همانند قرآن بپردازند!.