[سوره التوبة (9): آيات 97 تا 99]

الْأَعْرابُ أَشَدُّ كُفْراً وَ نِفاقاً وَ أَجْدَرُ أَلاَّ يَعْلَمُوا حُدُودَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ عَلى‌ رَسُولِهِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (97) وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ مَغْرَماً وَ يَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوائِرَ عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (98) وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ قُرُباتٍ عِنْدَ اللَّهِ وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّها قُرْبَةٌ لَهُمْ سَيُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (99)

ترجمه:

97- عربهاى باديه‌نشين كفر و نفاقشان شديدتر است و به جهل از حدود (و مرزهاى) آنچه خدا بر پيامبرش نازل كرده، سزاوارترند، و خداوند دانا و حكيم است.

98- گروهى از (اين) اعراب باديه‌نشين چيزى را كه (در راه خدا) انفاق مى‌كنند غرامت محسوب مى‌دارند، و انتظار حوادث دردناكى براى شما مى‌كشند، حوادث دردناك براى آنهاست، و خداوند شنوا و داناست.

99- گروه (ديگرى) از عربهاى باديه‌نشين ايمان بخدا و روز رستاخيز دارند، و آنچه را انفاق مى‌كنند مايه تقرب نزد خدا، و دعاهاى پيامبر مى‌دانند، آگاه باشيد اينها مايه تقرب آنها است، خداوند به زودى آنان را در رحمت خود وارد خواهد ساخت، چرا كه خداوند آمرزنده و مهربان است.