نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 76
تنها اين
گروهند و همچنين كسانى كه استحقاق هر گونه خير و سعادتى را دارند تنها اين
دستهاند، همانها كه با تمام وجود و امكاناتشان جهاد مىكنند.
از اين آيه
به خوبى استفاده مىشود كه اگر" ايمان" و" جهاد" توام گردد هر
گونه خير و بركتى را با خود همراه خواهد داشت، و جز در سايه اين دو، نه راهى به
سوى فلاح و رستگارى است، و نه نصيبى از خيرات و بركات مادى و معنوى.
اين نكته نيز
شايان توجه است كه از مقابله صفات اين دو گروه با هم چنين استفاده مىشود كه
منافقان به خاطر فقدان ايمان، و آلودگى فوق العاده به گناه، افرادى نادان و
بىخبرند، و به همين جهت از" علو همت" كه زائيده فهم و شعور و آگاهى است
محرومند، آنها راضيند كه با بيماران و كودكان بمانند ولى از شركت در ميدان جهاد با
آن همه افتخاراتش ابا دارند.
اما در
مقابل، افراد با ايمان آن چنان روشنبينى و فهم و درك و علو همت دارند كه تنها راه
پيروزى بر مشكلات را جهاد، آنهم با تمام امكاناتشان، يافتهاند.
اين همان درس
بزرگى است كه قرآن در بسيارى از آياتش به ما داده و باز هم از آن غافليم!.
***
در آخرين
آيه مورد بحث به قسمتى از پاداشهاى اخروى اين گروه اشاره كرده، مىگويد:"
خداوند باغهايى از بهشت براى آنان فراهم ساخته كه از زير درختانش نهرها جريان
دارد" (أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا
الْأَنْهارُ).
و تاكيد
مىكند: اين نعمت و موهبت عاريتى و فناپذير نيست بلكه" جاودانه در آن
مىمانند" (خالِدِينَ فِيها).
" و اين
پيروزى بزرگى است" (ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ).