معامله يك مسلمان با آنها كرد هر چند باطنشان طور ديگرى باشد ولى اگر پرده‌ها را دريدند و نفاق خود را ظاهر كردند بايد با آنها همانند بيگانگان از اسلام رفتار نمود.

در پايان آيه بار ديگر دليل اين دستور را روشن مى‌سازد و مى‌فرمايد:

" اين حكم به خاطر آن است كه آنها به خدا و پيامبرش كافر شدند" (إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ‌).

" و در حالى كه فاسق و مخالف فرمان خدا بودند از دنيا رفتند" نه از كرده خود پشيمان شدند و نه با آب توبه لكه‌هاى گناه را از دامان شستند (وَ ماتُوا وَ هُمْ فاسِقُونَ‌).

خداوند در آيه بعد روى سخن را به پيامبر ص كرده و پاسخ اين سؤال را چنين مى‌دهد" اموال و فرزندانشان هيچگاه نبايد مايه اعجاب تو شود" (وَ لا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ أَوْلادُهُمْ‌).

چرا كه به عكس آنچه مردم ظاهر بين خيال مى‌كنند، اين اموال و فرزندان نه تنها باعث خوشوقتى آنها نيست، بلكه" خداوند مى‌خواهد آنان را بوسيله اينها در دنيا مجازات كند، و با حال كفر جان بدهند" (إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ بِها فِي الدُّنْيا وَ تَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَ هُمْ كافِرُونَ‌).

اين آيه كه نظير آن را در همين سوره (آيه 55) داشتيم اشاره به اين‌