مادى قابل مقايسه نيست.

در اينجا نيز روشن مى‌شود كه مى‌گويند: قرآن به هنگام شرح پاداش مؤمنان و نيكوكاران تنها روى نعمتهاى مادى تكيه كرده، و از جذبه‌هاى معنوى در آن خبرى نيست، در اشتباهند، زيرا در جمله بالا رضايت خدا كه مخصوصا با لفظ" نكره" بيان شده اشاره به گوشه‌اى از خشنودى خداست، از همه نعمتهاى مادى بهشت برتر شمرده شده و اين نشان مى‌دهد كه تا چه حد آن پاداش معنوى پر ارزش و گرانبهاست.

البته دليل اين برترى نيز روشن است زيرا روح در واقع به مانند" گوهر" است، و جسم همچون" صدف"،" روح" فرمانده است و" جسم" فرمانبر، تكامل روح هدف نهايى است، و تكامل جسم وسيله است، بهمين دليل تمام شعاعهاى روح از جسم وسيعتر و دامنه‌دارتر مى‌باشد، و لذتهاى روحى نيز قابل مقايسه با لذات جسمانى نيست، همانگونه كه آلام روحى بمراتب دردناكتر از آلام جسمانى است.

و در پايان آيه اشاره به تمام اين نعمتهاى مادى و معنوى كرده مى‌گويد:

" اين پيروزى بزرگى است" (ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ‌)

[سوره التوبة (9): آيه 73]

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (73)

ترجمه:

73- اى پيامبر! با كافران و منافقان جهاد كن، و بر آنها سخت‌گير، جايگاهشان جهنم است و چه بد سرنوشتى دارند