وعده داده است كه از زير درختهاى آن نهرها جريان دارد" (وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ).

از ويژگيهاى اين نعمت بزرگ اين است كه زوال و فنا و جدايى در آن راه ندارد، و" آنان جاودانه در آن مى‌مانند" (خالِدِينَ فِيها).

ديگر از مواهب الهى به آنها اين است كه خداوند" مسكن‌هاى پاكيزه و منزلگاههاى مرفه در قلب بهشت" عدن" در اختيار آنها مى‌گذارد" (وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ‌).

" عدن" در لغت به معنى اقامت و بقاء در يك مكان است، و لذا به" معدن" كه جايگاه بقاى مواد خاصى است اين كلمه اطلاق مى‌شود، بنا بر اين مفهوم" عدن" با خلود شباهت دارد، ولى از آنجا كه در جمله قبل به مساله خلود اشاره شده، چنين استفاده مى‌شود كه جنات عدن محل خاصى از بهشت پروردگار است كه بر ساير باغهاى بهشت امتياز دارد.

در احاديث اسلامى و كلمات مفسران اين امتياز به اشكال مختلف بيان شده است در حديثى از پيامبر ص چنين مى‌خوانيم كه فرمود:"

عدن دار اللَّه التي لم ترها عين و لم يخطر على قلب بشر، لا يسكنها غير ثلاثة النبيين و الصديقين و الشهداء

:" عدن آن خانه پروردگار است كه هيچ چشمى آن را نديده، و به فكر كسى خطور نكرده و تنها سه گروه در آن ساكن مى‌شوند: پيامبران، صديقان (آنها كه پيامبران را تصديق كردند و از آنها حمايت كردند) و شهيدان" [1] در كتاب خصال از رسول خدا ص چنين نقل شده:

من سره ان يحيا حياتى و يموت مماتى و يسكن جنتى التي واعدنى اللَّه ربى، جنات عدن ...

فليوال على بن ابى طالب عليه السلام و ذريته عليهم السلام من بعده‌

:"" كسى كه دوست دارد حياتش همچون من، و مرگش نيز همانند من بوده‌

[1] مجمع البيان ذيل آيه مورد بحث.