در نخستين آيه مى‌گويد:" سپس بعد از رسولان پيشين، موسى و هارون را به سوى فرعون و ملا او همراه با آيات و معجزات فرستاديم" (ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسى‌ وَ هارُونَ إِلى‌ فِرْعَوْنَ وَ مَلَائِهِ بِآياتِنا) [1]" ملا" همانگونه كه سابقا هم اشاره كرده‌ايم به اشراف پر زرق و برق گفته مى‌شود كه ظاهرشان چشم پر كن و حضورشان در اجتماع در همه جا ديده مى‌شود، و معمولا در آياتى از قبيل آيات مورد بحث به معنى دار و دسته و اطرافيان و مشاوران مى‌آيد.

و اگر مى‌بينيم تنها سخن از بعثت موسى به سوى فرعون و ملا به ميان آمده در حالى كه موسى مبعوث به همه فرعونيان و بنى اسرائيل بود، به خاطر آن است كه نبض جامعه‌ها در دست هيئتهاى حاكمه و دارو دسته آنها است، بنا بر اين هر برنامه اصلاحى و انقلابى اول بايد آنها را هدف‌گيرى كند، چنان كه آيه 12 سوره توبه نيز مى‌گويد فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ:" با سردمداران كفر پيكار كنيد".

اما فرعون و فرعونيان از پذيرش دعوت موسى و هارون سرباز زدند، و از اينكه در برابر حق سر تسليم فرود آورند، تكبر ورزيدند" (فَاسْتَكْبَرُوا).

آنها به خاطر كبر و خود برتربينى و نداشتن روح تواضع، واقعيتهاى روشن را در دعوت موسى ناديده گرفتند و به همين دليل اين قوم مجرم و گنهكار هم چنان به جرم و گناهشان ادامه دادند (وَ كانُوا قَوْماً مُجْرِمِينَ‌).

[1] منظور از آيات همان معجزات متعدد و مشهور موسى است كه در آغاز كار با خود داشت.