" البشرى" مفهوم وسيعى نهفته شده كه هر گونه بشارت و شادى پيروزى و موفقيت را شامل مى‌شود، و همه آنچه در بالا ذكر شد در آن درج است، و در واقع هر كدام اشاره به گوشه‌اى از اين بشارت وسيع الهى مى‌باشد.

و شايد اينكه در بعضى از روايات به خوابهاى خوش و رؤياى صالحه تفسير شده اشاره به اين است كه هر گونه بشارت حتى بشارتهاى كوچك نيز در مفهوم" البشرى" افتاده است، نه اينكه منحصر به آن باشد.

در واقع همانطور كه قبلا هم گفته شد اين اثر تكوينى و طبيعى ايمان و تقوا است كه انسان را از انواع دلهره‌ها و وحشتهايى كه زائيده شك و ترديد و همچنين مولود گناه و انواع آلودگيها است از روح و جسم انسان دور مى‌سازد، چگونه ممكن است كسى ايمان و تكيه گاه معنوى در درون جان خود نداشته باشد باز احساس آرامش كند؟

او به يك كشتى بى لنگر در يك درياى طوفانى مى‌ماند كه امواج كوه پيكر هر لحظه او را به سويى پرتاب مى‌كنند و گردابها براى بلعيدنش دهان باز كرده‌اند.

چگونه كسى كه دست به ظلم و ستم و ريختن خون مردم و غصب اموال و حقوق ديگران آلوده كرده ممكن است آرامش خاطر داشته باشد، او بر خلاف مؤمنان حتى خواب آرام ندارد و غالبا خوابهاى وحشتناكى مى‌بيند كه در اثناء آن خود را با دشمنان درگير مشاهده مى‌كند و اين خود يك دليل بر ناآرامى و تلاطم روح آنهاست.

طبيعى است يك شخص جانى بخصوص اينكه تحت تعقيب باشد در عالم خواب خود را در برابر اشباح هولناكى مى‌بيند كه براى گرفتن و تعقيب او كمر بسته‌اند و يا اينكه روح آن مقتول مظلوم از درون ضمير ناآگاهش فرياد مى‌زند و او را شكنجه مى‌دهد، لذا هنگامى كه بيدار مى‌شود همچون يزيد ما لى و للحسين" مرا با حسين چكار"؟ و يا همچون حجاج ما لى و لسعيد بن جبير:" مرا با