همه آنها را محشور و جمع مى‌كند در حالى كه چنان احساس مى‌كنند كه تمام عمرشان در اين دنيا بيش از ساعتى از يك روز نبوده، به همان مقدار كه يكديگر را ببينند و بشناسند" (وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَنْ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا ساعَةً مِنَ النَّهارِ يَتَعارَفُونَ بَيْنَهُمْ‌).

اين احساس كم بودن مقدار اقامت در دنيا يا به خاطر آن است كه اصولا در برابر زندگى جاويدان قيامت به مقدار ساعتى بيش نيست.

و يا به خاطر آن است كه اين دنياى ناپايدار چنان با سرعت بر آنها گذشته كه گويى يك ساعت بيش نبوده است.

و يا اينكه به خاطر عدم استفاده صحيح از عمر خود چنين مى‌پندارند كه همه عمرشان بيش از يك ساعت ارزش نداشته است! بنا بر آنچه در تفسير فوق گفتيم جمله‌ يَتَعارَفُونَ بَيْنَهُمْ‌ (يكديگر را مى‌شناسند) اشاره به مقدار درنگ آنها در دنيا است، يعنى آن چنان عمر را كوتاه احساس مى‌كنند كه گويا تنها به مقدارى بوده كه دو نفر يكديگر را ببينند و معارفه‌اى در ميان آنها انجام گردد و از همديگر جدا شوند.

اين احتمال نيز در تفسير آيه داده شده است كه منظور احساس كوتاهى زمان دوران برزخ است، يعنى آنها در دوران برزخ در حالتى شبيه به خواب فرو مى‌روند كه گذشت سالها و قرون و اعصار را احساس نمى‌كنند، بطورى كه به هنگام رستاخيز فكر مى‌كنند دوران برزخشان كه شايد هزاران و يا دهها هزار سال بوده بيش از ساعتى نبوده است.

شاهد اين تفسير آيه 55 و 56 سوره روم است كه مى‌گويد: وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ ما لَبِثُوا غَيْرَ ساعَةٍ كَذلِكَ كانُوا يُؤْفَكُونَ وَ قالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ الْإِيمانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِي كِتابِ اللَّهِ إِلى‌ يَوْمِ الْبَعْثِ فَهذا يَوْمُ الْبَعْثِ وَ لكِنَّكُمْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ‌.

از اين دو آيه استفاده مى‌شود كه گروهى از مجرمان به هنگامى كه قيامت‌