قطعا فاسقند.

68- خداوند به مردان و زنان منافق و كفار وعده آتش دوزخ داده، جاودانه در آن خواهند ماند، همان براى آنها كافى است، و خدا آنها را از رحمتش دور ساخته، و عذاب هميشگى براى آنها است.

69- (شما منافقان) همانند كسانى هستيد كه قبل از شما بودند (و راه نفاق پوييدند) آنها از شما نيرومندتر و اموال و فرزندانشان فزونتر بود، آنها از بهره خود (در دنيا در راه هوسها و گناه) استفاده كردند، شما نيز از بهره خود (در اين راه) استفاده كرديد همان گونه كه آنها استفاده كردند شما (در كفر و نفاق و استهزاى مومنان فرو رفتيد همانگونه كه آنها فرو رفتند، (ولى سر انجام) اعمالشان در دنيا و آخرت نابود شد و آنها زيانكارانند.

70- آيا خبر كسانى كه پيش از آنها بودند به آنان نرسيده، قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمُودَ وَ قَوْمِ إِبْراهِيمَ وَ أَصْحابِ مَدْيَنَ‌ (قوم شعيب) و شهرهاى زير و رو شده (قوم لوط) كه پيامبرانشان با دلائل روشن به سوى آنها آمدند (ولى نپذيرفتند) خداوند به آنها ستم نكرد اما خودشان بر خويشتن ستم مى‌كردند.

تفسير:

نشانه‌هاى منافقان.

در اين آيات نيز بحث هم چنان درباره منافقان و رفتار و نشانه‌هاى آنها است.

اما در نخستين آيه مورد بحث اشاره به يك مطلب كلى مى‌كند و آن اينكه ممكن است روح نفاق به اشكال مختلف ظاهر شود، و در چهره‌هاى متفاوت خودنمايى كند كه در ابتدا جلب توجه نكند، مخصوصا خودنمايى روح نفاق در يك" مرد" با يك" زن" ممكن است متفاوت باشد، اما نبايد فريب تغيير چهره‌هاى نفاق را در ميان منافقان خورد، بلكه با دقت روشن مى‌شود كه همه در يك سلسله صفات كه قدر مشترك آنان محسوب مى‌شود شريكند، لذا مى‌گويد