در آيه بعد مطلب را صريحتر بيان مى‌كند و مى‌گويد:

" سپس شما را جانشين آنها در زمين قرار داديم تا ببينيم چگونه عمل مى‌كنيد" (ثُمَّ جَعَلْناكُمْ خَلائِفَ فِي الْأَرْضِ مِنْ بَعْدِهِمْ لِنَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ‌).

1- قرون جمع" قرن" معمولا به معنى يك زمان طولانى استعمال مى‌شود ولى همانگونه كه علماى لغت گفته‌اند به معنى قوم و جمعيتى كه در عصر واحدى زندگى مى‌كنند نيز آمده است زيرا ماده اصلى آن به معنى اقتران و نزديكى است- در آيه مورد بحث نيز به همين معنى يعنى گروه و اقوام" هم عصر" به كار رفته.

2- در آيات فوق علت نابودى اقوام گذشته ظلم و ستم ذكر شده است، اين بخاطر آن است كه واژه ظلم آن چنان مفهوم جامعى دارد كه هر گونه گناه و فسادى را در بر مى‌گيرد.

3- از جمله‌ وَ ما كانُوا لِيُؤْمِنُوا (چنان نبود كه ايمان بياورند) استفاده مى‌شود كه خداوند تنها آن گروهى را به هلاكت كيفر مى‌دهد كه اميدى به ايمان آنها در آينده نيز نباشد، و به اين ترتيب اقوامى كه در آينده ممكن است ايمان بياورند مشمول چنين كيفرهايى نمى‌شوند.

زيرا فرق بسيار است بين اينكه گفته شود ايمان نياورند و يا گفته شود چنان نبود كه ايمان بياورند. (دقت كنيد) 4- جمله‌ لِنَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ‌ (ببينيم چگونه عمل مى‌كنيد) مسلما نه به معنى نگاه كردن با چشم است، و نه تفكر و نگاه قلبى، چون خداوند از هر دو پيراسته است، بلكه مفهوم آن حالتى شبيه انتظار است يعنى شما را به حال خود واگذارده‌ايم و منتظريم كه چه خواهيد كرد.