روز كانون اسلام مدينه بود، و الا اين حكم نه اختصاصى به مدينه و اطراف آن دارد و نه مخصوص پيامبر ص است.

اين وظيفه همه مسلمانان در تمام قرون و اعصار است كه رهبران خويش را همچون جان خويش، بلكه بيشتر گرامى دارند و در حفظ آنان بكوشند و آنها را در برابر حوادث سخت تنها نگذارند، چرا كه خطر براى آنها خطر براى امت است.

سپس به پاداشهاى مجاهدان كه در برابر هر گونه مشكلى در راه جهاد نصيبشان مى‌شود، اشاره كرده و روى هفت قسمت از اين مشكلات و پاداشش انگشت مى‌گذارد و مى‌گويد:

" اين به خاطر آن است كه هيچگونه تشنگى به آنها نمى‌رسد" (ذلِكَ بِأَنَّهُمْ لا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ)" و هيچ رنج و خستگى پيدا نمى‌كنند" (وَ لا نَصَبٌ‌".

" و هيچ گرسنگى در راه خدا دامن آنها را نمى‌گيرد" (وَ لا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌).

" و در هيچ نقطه خطرناك و ميدان پر مخاطره‌اى كه موجب خشم و ناراحتى كفار است قرار نمى‌گيرند" (وَ لا يَطَؤُنَ مَوْطِئاً يَغِيظُ الْكُفَّارَ).

" و هيچ ضربه‌اى از دشمن بر آنها وارد نمى‌شود" (وَ لا يَنالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا)" مگر اينكه در ارتباط با آن، عمل صالحى براى آنها ثبت مى‌شود" (إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ‌).

و مسلما پاداش يك به يك آنها را از خداوند بزرگ دريافت خواهند داشت،" زيرا خدا پاداش نيكوكاران را هيچگاه ضايع نمى‌كند" (إِنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ‌).