تفسير: بتخانه‌اى در چهره مسجد!

در آيات گذشته به وضع گروه‌هاى مختلفى از مخالفان اشاره شد، و آيات مورد بحث گروه ديگرى از آنها را معرفى مى‌كند، گروهى كه با يك نقشه ماهرانه حساب شده وارد ميدان شدند، ولى لطف الهى به يارى مسلمانان شتافت، و اين نقشه نيز نقش بر آب شد.

در نخستين آيه مى‌گويد" گروهى ديگر از آنها مسجدى در مدينه اختيار كردند" كه هدفهاى شومى زير اين نام مقدس نهفته بودند، (وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِداً) [1] سپس هدفهاى آنها را در چهار قسمت زير خلاصه مى‌كند:

1- منظور آنها اين بود كه با اين عمل ضرر و زيانى به مسلمانان برسانند (ضرارا).

" ضرار" به معنى زيان رسانيدن تعمدى است، آنها در واقع درست به عكس آنچه ادعا داشتند كه هدفشان تامين منافع مسلمانان و كمك به بيماران و از كار افتادگان است، مى‌خواستند با اين مقدمات پيامبر اسلام را نابود و مسلمانان را در هم بكوبند و حتى اگر توفيق يابند نام اسلام را از صفحه جهان براندازند.

2- تقويت مبانى كفر و بازگشت دادن مردم به وضع قبل از اسلام (وَ كُفْراً).

3- ايجاد تفرقه در ميان صفوف مسلمانان، زيرا با اجتماع گروهى در اين مسجد، مسجد" قبا" كه نزديك آن بود و يا مسجد پيامبر ص كه از آن فاصله‌

[1] گر چه مفسران در باره تركيب اين جمله از نظر ادبى نظرات مختلفى داده‌اند ولى ظاهر اين است كه اين جمله عطف است بر جمله‌هاى گذشته كه در مورد منافقان مى‌باشد و تقدير آن چنين است" و منهم‌ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِداً ...".